Een fietsvakantie met twee kleuters van Rotterdam naar Wiltz

Inleiding:

In het voorjaar zijn Hanneke en Jan weer van Rotterdam naar Wiltz in Luxemburg gefietst. Eljer Jilke, hun tweeling van toen bijna zes jaar, zat om en om (ongeveer) tien tot twaalf kilometer op de aanhangfiets of in de fietskar. De route van deze keer was een combinatie van fietsknooppunten (naar Nieuwpoort in België), de route Fietsen langs de frontlijn van de Eerste Wereldoorlog, een stukje van de Groene Valleien fietsroute en een stukje zelf uitgevonden route. In totaal fietsten we in 13 dagen zo'n 970 kilometer. Per dag leek het mooier weer en warmer te worden. Wel veel tegenwind. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie.

Dag 1

(vrijdag 27 april 2018) 86,7 km

Koningsdag en anderhalve week om naar Wiltz te fietsen. Tijd genoeg voor een langere route dus. Het zijn wat koudere dagen dan de voorgaande periode en we starten daarom 's morgens in lange broek en mouwen. Sterker nog: die blijven de hele dag aan. Weinig wind en af en toe wat zon. Lekker fietsweer dus! We staan thuis om half acht op en zo'n anderhalf uur later stappen we bepakt en bezakt op. Eljer start in de fietskar en Jilke op de aanhangfiets en elke 10-12 kilometer ongeveer zullen ze wisselen.
Al heel snel een voor ons onbekend fietspad. Heel bijzonder dat dat nog kan zo vlakbij huis. De bochtafsnijding van de Schie begint aardig vorm te krijgen. Door het groen richting Beneluxtunnel. Gelukkig aan beide kanten een lift.

 Bijna in de Beneluxtunnel.

Dan via Pernis en Hoogvliet richting Spijkenisse. Tijd voor een koffie mét. Overal in de dorpen wordt Koningsdag gevierd.
Mooie polderfietspaden richting Zuidland en Hellevoetsluis. Niet alleen fluitekruid en koolzaad in bloei, maar ook eende- en ganzenkuikens.

 In alle dorpen wordt Koningsdag gevierd.

Dan een stuk langs het Haringvliet, waar we eerder met m'n ouders hebben gefietst. Tot mijn, en ook zijn, stomme verbazing kom ik daar een collega tegen die zeven maanden sabbatical heeft. En om het nog bizarder te maken: ik had hem toevallig nog een paar dagen geleden een berichtje gestuurd om te vragen hoe het met hem ging.

 In de duinen gaat het flink op en neer..

Lunchen doen we pas in Ouddorp. De supermarkt van Goedereede is namelijk dicht vandaag. Als Hanneke en de jongens boodschappen doen valt de enige bui van vandaag. En dus eten we onze broodjes onder het afdak bij de Jumbo. Voelt toch wat armoedig. Enfin, de zon breekt al snel weer door en als je dan zo met z'n viertjes langs het Grevelingenmeer fietst voel je je weer meer dan de koning te rijk.
Na Port Zélande (zouden ze ook nu in alle horeca Marillion draaien?) door de duinen van Renesse. 25% omhoog redden we niet fietsend. Dan het laatste stukje naar de camping. Tijd voor tentje bouwen, koffie drinken, voetballen met de mannen, douchen en eten.
Na de heerlijke maaltijd al snel de mannen naar bed. Wij nog met een biertje en chips in de ''voortent'' voor ook wij bijtijds naar bed gaan.

Dag 2

(zaterdag 28 april 2018) 88,6 km

's Nachts wat regen, maar als we om half acht opstaan is het droog. Op een klein buitje net voor de pauze na blijft dat ook zo. Amper zon en harde wind. Bijna de hele dag tegen.
We zijn snel ingepakt en ontbeten, zodat we iets na negenen de camping af fietsen. Door een wat groener landschap richting de Oosterscheldedam. Het is en blijft een imponerend kunstwerk. Wel pittig fietsen zo tegen de wind in. Al snel daarna de dijk (of is het een dam?) bij het Veerse meer. Aan de overkant eerst horeca. Zelfs Eljer en Jilke willen appeltaart.

 Op de Oosterscheldedam.

Een paar kilometer langs het water en dan richting Middelburg. Een erg mooi stadje, maar een supermarkt vinden we niet. Dan maar een paar kilometer langs een kanaal richting Vlissingen. Vrijwel direct als we aankomen de pont naar Breskens. Het is al over tweeën en nog steeds geen supermarkt of lunch. Ook aan boord is niks te koop.

 Middelburg

Direct aan de overkant gelukkig horeca, dus tijd voor koffie en een tosti. Dan weer tegen de wind in, door de duinen, richting Cadzand. Wel erg mooi fietsen. Daar in het dorp dan eindelijk de mogelijkheid om boodschappen te doen. We willen nog een klein stukje verder fietsen, maar het worden er een stuk meer dan gepland. We komen geen campings meer tegen.
Door Retanchement, de grens over en dan Knokke. Veel (strand)hotels en appartementgebouwen. Door Zeebrugge en tenslotte Blankenberge. Daar zijn gelukkig meerdere campings. Bij de eerste, met de mooie naam Jamboree. zetten we onze tent op. Het is dan al half zeven. Toch nog even eerst een kopje koffie zetten voor het avondeten. We zijn vrij koud en ook gewoon toe aan even zitten.
Heel even voetballen en dan warm avondeten. Dat gaat er goed in. We hebben tot nu toe amper gegeten vandaag.
We willen Eljer en Jilke laten douchen, maar vanwege de tijd laten we dat toch maar zitten. Zelfs dan liggen ze pas om negen uur in bed; zeker anderhalf uur later dan thuis. Wij moeten dan nog douchen en afwassen, dus het wordt laat voor we eindelijk aan het bier en de borrelnoten gaan. Als dat op is weer lekker de slaapzak in.

Dag 3

(zondag 29 april 2018) 66,5 km

Een droge nacht en iedereen was goed moe: om acht uur maken we Eljer ook wakker. We willen er niet zo'n hele lange fietsdag van maken, maar je weet nooit hoe het loopt. Vanaf Nieuwpoort volgen we niet meer de knooppunten, maar het routeboekje van fietsen langs de frontlijn van de Eerste Wereldoorlog en weten we tenminste ook waar alle campings zitten.
We staan droog op, maar de hele dag is het grijs en soms valt er wat (mot)regen. De regenbroek gaat overigens maar heel even aan en over het algemeen is het dunne windjasje meer dan voldoende. De wind is wel gedraaid en hebben we vandaag zo waar vooral mee.
We zijn in anderhalf uur weer klaar voor vertrek. Geen broodjes, maar bruin brood met chocopasta als ontbijt. Ook morgenochtend is dat waarschijnlijk het geval, want de winkels zijn in België vrijwel allemaal dicht op zondag. Het wordt daarom ook een eenvoudige avondmaaltijd vandaag.

 De ''tegenpont''.

De eerste pauze is in Oostende. Daarvoor iets uit de kust gefietst, dus nog niet heel veel zee gezien. In de stad zelf een pontje de zeemonding over en dan eerst koffie mét. Belgische horeca lijkt niet goedkoop, maar de wafels en pannekoeken smaken erg goed.
Dan kilometers over de boulevard. Perfect fietsen, maar in de zomer zal het hier ongetwijfeld erg druk zijn. Leuk: standbeelden van Belgische striphelden. Biebel ontbreekt, maar ik vrees dat er ook niet heel veel mensen zijn die net zo'n groot fan zijn als ik.

 Op de boulevard van Oostende.

We volgen de kustlijn naar Nieuwpoort. Ook hier vliegen de kilometers in eerste instantie voorbij. Helaas gaat het een paar kilometer daarvoor mis: de aanhangfiets krijgt een lekke band. Precies als het wat regenachtig is en we langs een drukke weg fietsen. Als tie geplakt is verder fietsen en al snel de tweede pont: die van Nieuwpoort.

 Lekke band.

Een nóg latere lunch dan gisteren. Ver over drieën zitten we aan de friet. Absurd grote porties voor een absurd hoge prijs.
In volledig regenpak, hoewel het al snel weer droog wordt, fietsen we de laatste 22 kilometer van vandaag en de eerste van ons routeboekje. Iets langer dan gepland, want al snel moeten we een omleiding volgen. De knooppuntenbordjes, die hier ook staan, zijn dan oranje. Richting Diksmuide en het laatste stuk over een route die we eerder hebben gefietst. Ik herinner me de beeldengroep en de bierautomaat nog voor we ze gezien hebben. Een lusje in de route waarvan je je op voorhand afvraagt: waarom? Tot je dan langs een 12e-eeuws kerkje fietst en denkt: daarom!

 Een mooi extra lusje.

Net buiten het dorp een camping. Erg vriendelijk personeel, spotgoedkoop én een kantine waar ze Bernardus 12 schenken. Dan eerst maar een biertje voor we de tent opzetten. Als die staat snel eten en allemaal douchen Een eenvoudige, maar toch lekkere maaltijd. De mannen liggen weer niet vroeg in bed. Wij nemen nog een biertje en een stukje kaas voor we gaan slapen. Het is begonnen met regenen.

Dag 4

(maandag 30 april 2018) 75,6 km

De hele nacht regen, ook als we ontbijten en inpakken. De fietsen hebben gelukkig in een schuur gestaan. We starten in regenpak en vrezen het ergste, maar het wordt gelukkig al vrij snel weer droog en dat blijft het tot net voor we 's avonds de volgende camping op rijden. Wel een verschrikkelijk gure dag: harde tegenwind en temperaturen richting nul. Ik heb spijt dat ik m'n handschoenen diep onderin de tas heb zitten. De rest van ons gezin heeft ze vrijwel de hele dag aan.

 Langs het kanaal naar Ieper.

We volgen eerst een stukje de IJzer en dan het kanaal richting Ieper. Relaxt fietsen en meestal goed asfalt. Het is ruim 20 kilometer naar het centrum van Ieper. Een mooie plek voor koffie mét.

 Ieper

We verlaten de stad weer en slingeren door het Vlaamse land. Veel grote en kleine oorlogsbegraafplaatsen. Wat een waanzin. Dat geldt waarschijnlijk voor elke oorlog, maar de Eerste Wereldoorlog was wel extreem bizar als je naar het aantal gedode soldaten kijkt. Soms letterlijk tienduizenden per uur. Sterven in een land waar je misschien nog nooit van had gehoord gold waarschijnlijk voor heel veel hier begraven Australiërs en Nieuw-Zeelanders.

 Veel oorlogsbegraafplaatsen uit WO I langs dit deel van de route.

Zo waar ook een paar echte klimmetjes vandaag. Kemmel en Mesen liggen bovenop de heuvel. Meestal rustige asfaltwegen, soms steenslag of asfalt met gaten. Net voor Armentiers de Franse grens. Ook hier geen bord wat de landgrens markeert meer. Als ze dat toch eens hadden geweten in 14-18... Hadden ze zich dan ook zo makkelijk de dood in laten jagen?
In de stad een heerlijk broodje bij de bakker. De grote supermarkt had niets op dat vlak. Gelijk voor twee dagen boodschappen gedaan, want morgen op 1 mei is alles dicht in Frankrijk. Na de korte lunch om vier uur nog zo'n zestien kilometer fietsen. Veel drukke wegen het eerste stuk.
In de motregen fietsen we de camping in Aubers op. Snel de tent opzetten, warme drank drinken en dito kleding aantrekken. Het wordt de komende uren niet meer droog, dus eten we in de tent. Douchen, afwassen en de mannen naar bed. Wij, zoals altijd, een hapje en een drankje voor we de slaaptent in gaan.

Dag 5

(dinsdag 1 mei 2018) 71,7 km

Halverwege de nacht wordt het droog en als we opstaan zowaar de zon! Er zullen wel wat wolken zijn vandaag, maar toch vooral blauwe lucht. Wel blijft het guur: 12 graden en harde (tegen)wind. Enfin, de spullen gaan redelijk droog mee en eten en inpakken gaan net allemaal wat makkelijker. Je hoeft ook minder na te denken bij wat je doet. Het brood is minder lekker, maar ook dat zal de pret niet drukken. Natte handdoeken aan de tassen gebonden en karren maar.
Een dag zonder horeca. Sowieso is koffie mét en Frankrijk niet zo'n sterke combinatie en daarnaast is het 1 mei en alles dicht. In elk geval de grote supermarkten. We hopen op 30 kilometer in Lievin iets te vinden, maar behalve een klein supermarktje (wel: vers stokbrood en beleg) dat over tien minuten gaat sluiten vinden we niks. De weg er naartoe vooral over rustige wegen met af en toe onverhard en soms grote gaten in het asfalt. Verder wat glooiender vandaag. De vele oorlogsbegraafplaatsen liggen vaak boven op heuvels lijkt het.

 Veel koolzaadvelden.

Na een korte picknick aan de rand van Lievin fietsen we verder. Landschappelijk weinig veranderingen: glooiend, akkers, koolzaadvelden en dorpjes met grote kerken en regelmatig een monument of begraafplaats die herinnert aan die verschrikkelijke Eerste Wereldoorlog.
Na twintig kilometer nog een korte pauze met het restant stokbrood en dan nog zo'n zelfde stuk naar de camping. Een groot deel van dit stuk route hebben we een paar jaar geleden ook al gefietst tijdens de Groene Valleienroute. We herinneren ons het jaagpad na Arras nog heel goed. Heerlijk fietsen, wel veel recreanten. Nog een klein stukje andere route, maar we slapen wel weer op dezelfde camping als toen. We herkennen niet alleen de roze koe. Het is dan half zes. Eerst wat drinken en dan nog even voetballen voor het douchen en eten. (Alweer) rode pasta en komkommer. We zijn vroeg klaar vandaag: Eljer en Jilke liggen al om acht uur in bed. Wij houden het nog wat langer vol met Leffe en nootjes.

 Alle regenkleding kunnen we vandaag goed drogen.

Dag 6

(woensdag 2 mei 2018) 87,6 km

Hoera: strakblauwe lucht als we opstaan. Het wordt een zonnige dag met nauwelijks bewolking. Wel nog steeds met harde, gure tegenwind, zodat we starten in drie laagjes en met handschoenen. In de loop van de dag gaat het meeste uit en eindigen we met één laagje.

 Van dichtbij zijn deze akkers erg mooi.

We staan tegen achten op en als de bakker om half negen de camping op rijdt is vrijwel alles al ingepakt. We kopen de halve bestelwagen leeg lijkt het: we verwachten vandaag niet veel te kunnen kopen. Dat blijkt achteraf mee te vallen: om half twaalf zitten we bij een bakkertje aan lekkers met oploskoffie. Ook zit daar nog een supermarkt voor nog wat lunchboodschappen (melk, fruit) en kettingolie.

   Af en toe stevig klimmen.

De omgeving lijkt veel op die van gisteren. Soms toch wel wat saai. Kilometers glooiende lege akkers, groene akkervelden en af en toe koolzaadvelden. We maken wel veel hoogtemeters: het gaat bijna de hele dag op en neer, maar nergens lang klimmen of afdalen. Wel maakt de harde tegenwind het een zware dag. Zelfs zonder klimmen gaat de teller soms nauwelijk boven de 10.

 Maar gelukkig ook dalen.

We fietsen langs en door vele, voor mij onbekende, dorpjes. Vaak met een hele grote kerk, soms met een koffiebar, maar die laten we voor wat ze zijn. Wel een korte tussenstop bij Canal du Nord, waar een museumsleepkettingboot ligt.

 Canal du Nord

 De laatste kilometers St-Quentin in gaan langs een jaagpad. Even lekker zes kilometer vlak fietsen. We fietsen daar naar de stadscamping. Helaas: die gaat pas 1 juni open. Dan maar eerst naar de supermarkt en dan nog zeven kilometer extra fietsen naar de volgende camping. Daarvan een flink stuk over een zeer slechte weg. We zijn pas tegen zevenen op de camping. Spotgoedkoop, erg vriendelijk beheerder, maar wel wat verlopen.
Enfin, de tent staat. Eerst koffie met maken en dan nog snel wat voetballen voor het eten. De mannen liggen laat en in bed en daarna moet ik nog afwassen en douchen. Kortom: voor we de Leffe en kaas op hebben is het al een uur of elf en liggen we dus ook niet vroeg in bed. De miezer die tijdens het avondeten begon is weer opgehouden.

Dag 7

(donderdag 3 mei 2018) 75,9 km

Eljer moet al voor zevenen naar het toilet, dus een relatief korte nacht geslapen. Geeft niks: genieten we langer van de zon vandaag. Strakblauwe lucht, minder wind en dan ook nog in een voor ons wat gunstigere richting gedraaid. Heerlijk fietsweer! Later op de dag trek ik zelfs m'n korte fietsbroek aan en fietst de rest van het gezin in korte mouwen.
Na ontbijt in de zon en alles weer in en op de fietsen en -kar te hebben geladen fietsen we tegen half tien de camping af. We besluiten een doorsteek naar de route te maken, want het modderpad van gisteren omhoog is geen aanlokkelijke optie. Na een paar kilometer zitten we weer op de route uit ons boekje. Na een wat heuvelachtig gebied al snel tien zeer snelle kilometers langs een jaagpad. Het eerste deel van de dag dus niet heel veel hoogtemeters. We fietsen we een paar kilometer fout. We volgen een modderig pad in plaats van het juiste jaagpad, maar na een paar kilometer zijn we dan alsnog terug op het juiste pad. Natuurlijk vlak, maar ook prima asfalt en nauwelijks andere fietsers. Wel veel duimpjes omhoog voor ons vandaag, ook van automobilisten. Omdat we bij een bakker zijn gestopt kunnen we lekker picknicken onderweg. Ook de lunch later is een picknick. Niet alleen vanwege het mooie weer, maar ook bij gebrek aan horeca.

 Prima pauzeplek.

Later op de dag meer hoogtemeters. De route is ook net wat afwisselender dan gisteren. Iets meer bos, iets kronkeligere wegen en wat minder grote akkers lijkt het. Het weer draagt er ongetwijfeld ook aan bij.

 En ook vandaag weer klimmen.

Rond half zes fietsen we de camping vlak voor Filain op. Ook verlaten we hier het zgn. Hinderbergalternatief en zitten we weer op de hoofdroute. Vandaag de eerste camping van deze reis waar ze tot onze vreugde ijsjes hebben. We zijn ook de eerste ijsklanten van het seizoen: alle dozen in de vriezer zitten nog dicht. Sowieso lijken we één van de eerste gasten te zijn: de camping is uitgestorven.

 Op de camping.

Jongens de speeltuin in, wij tentje bouwen en dan, na de koffie, nog even voetballen, douchen en macaroni eten. Dan de mannen onder de douche om ze daarna snel in bed te stoppen. Voor ons meer tijd voor bier, kaas, nootjes en worst. In een opwelling besluiten we onze plannen te wijzigen en boeken een hotelkamer in Reims voor de volgende nacht. Er is daar geen camping in de buurt en we hebben toch tijd zat om nog wat van de stad te zien.

Dag 8

(vrijdag 4 mei 2018) 65,8 km

Half acht op en zeer zonnig. De warmste dag tot nu toe: ik fiets al halve dag in korte broek. Natuurlijk dus buiten ontbijten. Alweer met gewoon brood in plaats van lekkere broodjes. Wat dat betreft is Duitsland toch een fijner fietsland. Inpakken gaat ook steeds sneller en makkelijker en we fietsen al om een uur of negen de camping af. De eerste kilometers vliegen voorbij. Langs een meer over een prima fietspad en dat blijft eigenlijk de eerste uren zo. Weliswaar niet meer langs een meer, maar wel vlak en over een vrijliggend fietspad. Ook landschappelijk één van de mooiste stukken van de route tot nu toe.

 Mooie route vandaag.

In Pontavert een bakker voor de picknick straks. Horeca is een lastig dingetje hier, maar met dit weer is zelf oploskoffie zetten en iets lekkers van de bakker op ons picknickkleed een prima alternatief. Groot voordeel voor Eljer en Jilke is dan dat we ook nog even kunnen voetballen.
De weg gaat na een halve dag weer wat meer op en neer en ook het landschap lijkt weer wat meer op dat van de afgelopen dagen. Veel grote, lege en soms wat desolate vlaktes. Wel fietsen we nu ook de de Champagnestreek in. Alleen alles waar je champagne zou kunnen kopen is gesloten. Door het tijdstip of de tijd van het jaar? Geen idee. Enfin, dan kopen we in Wiltz ons souvenir maar.

 In de Champagnestreek.

De laatste kilometer Reims in gaan over een jaagpad. Snelle en makkelijke kilometers dus. In de stad zelf volgen we het extra rondje uit ons boekje om in elk geval de kathedraal en de basiliek ook gezien te hebben. En gelukkig ook koffie mét.
Het hotel ligt min of meer aan de route. Grote meevaller: de fietsen kunnen en mogen binnen staan is ongeveer het eerste wat men zegt als we aankomen. Scheelt een hoop gedoe en verkleint de kans op diefstal of schade.

 Reims

Op zoek naar een wasserette om alles weer schoon te krijgen en terwijl Hanneke op de was wacht breng ik met Eljer en Jilke een bezoek aan de kathedraal en gaan we een ijsje eten. Nog heel even door de stad lopen, maar al snel is het tijd om te gaan eten. In zo'n wat foute toeristentent op een terras, maar wel met heel vriendelijke bediening en niet eens overdreven duur. Terug naar het hotel om snel de mannen te douchen en in bed te leggen. Het is acht uur en ze zijn doodop. Daarna gaan ook wij lekker douchen. Voor 80 euro echt een prima hotelkamer met z'n vieren. Het afzakkertje in de hotelbar lukt niet: die is gesloten. Hanneke haalt daarom maar even weer een fles Leffe en zak chips in de supermarkt en die maken we op de kamer soldaat voor we gaan slapen.

Dag 9

(zaterdag 5 mei 2018) 78,8 km

Al om zeven uur zijn we allemaal wakker en na de groepsknuffel in bed staan we op en pakken voor het grootste deel in voor we ontbijten in het hotel. Ook hier geldt: beslist beter dan verwacht als je kijkt wat het kost. Hanneke loopt nog even naar de supermarkt terwijl ik de laatste spullen inpak en dan is het: fietsen naar buiten en alles op- en inladen voor we weer gaan fietsen.
Vanwege de vele eenrichtingswegen duurt het iets langer dan verwacht voor we weer op de route zitten. Kilometers langs het jaagpad verder de stad uit. Relaxt fietsen en al snel wordt het erg warm. Zelfs Eljer en Jilke krijgen al voor de middag de korte broeken aan. Wel jammer van de steeds harder wordende tegenwind.

 Waarschijnlijk het saaiste stuk van de hele route.

Na het jaagpad al snel het waarschijnlijk saaiste stuk van de hele route. Acht kilometer over een vrij drukke weg, vals plat omhoog, kale akkers en harde tegenwind. Tussendoor één plekje uit de wind waar we kunnen koffie zetten en voetballen. Er is een uitrit van een schietterrein en de militairen die stoppen voor een praatje geven ons vier voedselpakketten. Niet dat we dat nodig hebben, maar toch. En over soldaten gesproken: voor het eerst in dagen zien we weer de nodige herinneringen aan de Eerste Wereldoorlog. Geen begraafplaatsen overigens.

 Later wordt de route gelukkig mooier en afwisselender.

De rest van de dag is de route gelukkig wat minder saai, maar de wind maakt het erg zwaar. Zwaarder dan de vele klimmetjes en afdalen van vandaag. Tussendoor nog een keer picknicken en voetballen, maar rond half zes fietsen we een kleine camping op. In eerste instantie zijn we de enige gasten, maar later komt er nog een Duitse fietser bij. Een beetje relaxen in de zon, spulletjes uitpakken, tentje bouwen, voetballen en eten. Daarna weer allemaal onder de douche, mannen naar bed en onder het genot van chips en Leffe bepalen we de route voor morgen alvast.

Dag 10

(zondag 6 mei 2018) 67,5 km

We waren blijkbaar goed moe, want om kwart voor acht ben ik de eerste die wakker is. Tijd om op te staan voor iedereen. We starten in korte broek. Het gaat vast een warme dag worden.
Natuurlijk zijn we ook vandaag weer redelijk snel weg. De route start met redelijk wat klimmen en dalen. Gelukkig wel over prima asfalt en met weinig verkeer. Later op de dag zal de wind weer wat aantrekken, maar nu valt het mee. Ook de omgeving is vandaag over het algemeen een stuk mooier dan voorgaande dagen. Heel erg Ardennen: weilanden met koeien en bossages, af en toe een stuk loofbos en meanderende wegen en beekjes.
Na twintig kilometer de eerste stop in Varennes-en-Argonne. Naar de bakker voor veel lekkers, want de koffietent heeft niks bij de koffie, maar ook geen bezwaar als je het zelf meeneemt.

 Memorial in Varennes-en-Argonne

Dan omhoog en langs een groot Memorial en vrij snel daarna de eerste lekke achterband voor Hanneke deze reis. Plakken en weer verder. We nemen de kortere route richting Maas, maar toch nog relatief veel klimmen en dalen. En helaas: weer een lekke band. Net voor de picknick zien we zowaar een slang. Er volgt nu een perfect fietspad langs het Maaskanaal. Helaas is weer dezelfde band lek. Geen idee hoe dat komt: telkens op dezelfde plek, zonder dat we iets voelen en terwijl de buitenband bewust een stuk is verder gedraaid.

 Kanaal richting Verdun.

Het fietst toch een stuk minder prettig zo en inderdaad: nóg een keer plakken... Enfin, het fietspad voert ons Verdun in. Een mooi stadje, maar door al die lekke banden is het zo laat dat we alleen nog stoppen om wat boodschappen te doen en verder fietsen we zo snel mogelijk door naar de camping. Daar een ijsje eten, tent bouwen, voetballen, eten, mannen douchen en naar bed. Tijd om zelf te douchen en even lekker niks te doen.

Dag 11

(maandag 7 mei 2018) 55,6 km

Op deze bloedhete dag staat de fiets 's morgens weer met een lekke band, maar een gat vinden we niet en hij blijft ook hard na het oppompen. We hopen er maar het beste van en gaan sowieso eerst opzoek naar een fietsenmaker als we zijn ingepakt en hebben ontbeten. We zitten om negen uur op de fiets. De aan de zuidkant van de stad aangegeven fietsenmaker bestaat helaas niet meer en die in de stad zijn allemaal dicht op maandag. Onze laatste hoop is de Decathlon en zowaar: dat lukt.

 Onze redding.

Ze hebben maar één soort buitenband in de juiste maat, dus kiezen hoeven we niet. Enfin, voor nog geen 16 euro, inclusief montage(!), rijden we weg met een nieuwe binnen- en buitenband. Alles bij elkaar toch een grote meevaller en om iets over elven zitten we weer op onze route.
In het centrum van Verdun eerst nog een kop koffie (helaas: nergens mét) en langs de supermarkt voor we de stad weer terug uit fietsen over hetzelfde jaagpad als waarover we gisteren de stad binnen kwamen. Perfect fietsen dus. Wel soms met wind tegen, maar over het algemeen fietsen we met zo'n 17-20 kilometer per uur richting Wiltz.
Picknicken in de schaduw van een electriciteitshuisje (geen voetballen zo dichtbij het kanaal) en fietsen maar weer. Waar we gisteren van links het jaagpad op kwamen blijven we het nu nog verder volgen. Nog steeds een variant uit ons boekje.

 Langs het kanaal.

Op een gegeven moment verlaten we de route dan toch en volgen de D123 om een uurtje verderop de Groene Valleienroute op te pikken. Dit deel van de route hebben we nog nooit eerder gefietst. Weinig hoogtemeters, maar wel wat golvend op en neer door de Maasvallei. We fietsen zo naar Dun-sur-Meuse en Jilke voelt zich niet helemaal lekker. Al fietsend op de aanhangfiets moet hij plotseling overgeven. Gelukkig nergens op, alleen de weg. We gaan direct even in de schaduw zitten, halen een paar koude blikjes drinken en besluiten een paar honderd meter terug te fietsen naar de camping die we daar hebben gezien.

 En natuurlijk mogen muis en muis ook mee deze laatste vakantie met  de fietskar.

Tentje bouwen en ijsje eten. Ook Jilke neemt er eentje. Een korte en warme dag zit erop. Het is nog vrij vroeg, dus nog even relaxen voor we macaroni gaan eten. En natuurlijk moet er ook weer gevoetbald worden. Na het eten weer douchen en afwassen en als Eljer en Jilke in of op hun slaapzak liggen blijven wij nog even zitten. Het is een warme avond.

Dag 12

(dinsdag 8 mei 2018) 87,0 km

Nog warmer dan gisteren. De thermometer haalt de 37. Niet in de schaduw natuurlijk, maar wel fietsend op zwart asfalt. We staan om half acht op en na alle gebruikelijke ochtendroutines fietsen we ruim voor half tien de camping af. Eerste stop: de supermarkt en bakker in het dorp.

 Weer veel klimmen en dalen vandaag.

Veel pittige klimmetjes vandaag. Ook veel steile afdalingen. Vaak te steil: bij 40-45 moet je in je remmen knijpen met een aanhangfiets of -kar achter je. Verder wel een erg mooie en warme route. We zijn nu echt in de Ardennen. De Belgisch/Franse grens is de eerste (en ook laatste naar later blijkt) deze reis waar een bord staat dat je de grens overgaat.

 Weer terug in België.

Twee keer picknicken in de schaduw en verder vooral fietsen. In Marbehan een koude gueze op een terrasje en dan nog zeven kilometer fietsen naar de camping.

 Stilleven op een terras.

Helaas: het worden er veertien meer. De camping bestaat niet meer. Dan nog maar even klimmen en dalen naar Juseret.
Een erg leuke camping met een Nederlandse eigenaar én ijs en prachtig gelegen. Het is al zes uur geweest, dus snel drinken, tent opzetten, voetballen en eten. Mannen naar bed en nog net voor het donker douchen. We schuiven met ons biertje en wijntje aan bij het kampvuur van onze campingburen voor we de laatste nacht van deze vakantie in de tent gaan slapen.

Dag 13

(woensdag 9 mei 2018) 43,8 km

Onze laatste fietsdag van deze vakantie. Het lijkt weer erg heet te worden, dus starten we op teva's en met korte mouwen en broek. Omdat het niet zo'n lange dag zal worden staan we pas tegen achten op. Na, op verzoek van de jongens, ontbijt met hartkeks fietsen we de camping af. Geen uitgezette route meer vanaf nu, maar een routebeschrijving via Google Maps. Dat lijkt makkelijk, maar is het in de praktijk niet. Er staan geen namen van dorpjes op de kaart en we fietsen daardoor soms op wat andere wegen dan verwacht. Qua kilometers overigens niet veel meer dan gepland.

 Warm en veel hoogtemeters.

Wel een ontzettend zware tocht vandaag. Weliswaar wordt het later iets minder warm, maar we klimmen (en dalen) afschuwelijk veel en steil. Misschien wel onze meeste klimmeters ooit op een dag? Maar goed: gelukkig een mooi en afwisselend gebied en erg autoluw.
Een korte pauze met de laatste stroopwafels en hartkeks en dan al snel de Luxemburgse grens. Daar vandaan op een andere weg fietsen. Nog wat verder zit de Knauf, het grote winkelcentrum bij Pommerloch. Daar eerst lekker een broodje eten en wat drinken, voor we taart en eclairs voor in Wiltz kopen. We zien Johan ook al even: zij doen de boodschappen voor de komende dagen. Tip voor de volgende keer: eieren ;-)

 Onze laatste tussenstop.

We klimmen nog een laatste keer, klein stukje over de drukke provinciale weg en dan de afdaling naar Roulingen voor de laatste kilometers naar het clubhuis. Want zoals altijd zullen we de dagen rond Hemelvaart doorbrengen in een Scoutinggebouw in Wiltz. Kampvuur stoken, bbq-en, bier drinken en eclairs eten. Veel meer activiteiten hebben we niet. Een prachtige afsluiting van een heerlijke fietsvakantie, waarin we in totaal zo'n 970 kilometer fietsten. Onze laatste fietsvakantie met de fietskar.

 Bestemming bereikt!

 

Terug naar fietsvakanties.

Terug naar de startpagina.