wandelen rond Sun Moon Lake in Taiwan en een bezoek aan Taipei

Inleiding:

Hoewel Hanneke in het onderwijs werkt mag ze de laatste paar jaar toch elk jaar weer een week vakantie opnemen buiten de schoolvakantie. In 2014 gingen we naar New York City (omdat Jan daar de marathon ging lopen), in 2016 naar Peking en de Chinese muur, maar in 2017 gingen ze weer eens ''ouderwets'' een paar dagen wandelen. De keuze viel op Taiwan. De trekking was korter dan verwacht en gehoopt, maar goed, het was in elk geval wel een mooie wandeling. Tot slot brachten we nog een paar dagen door in de hoofdstad Taipei. Hieronder volgt het reisverslag van die reis.

Na iets meer dan een halve dag werken breng ik Eljer en Jilke bij opa en oma om dan thuis de spullen te pakken en samen met Hanneke met de metro en trein naar Schiphol te gaan. Snel een frietje op het station en na het half uurtje treinen geven we onze bagage af en gaan snel door de douane. Het is erg rustig op de luchthaven.
We zouden om tien voor negen vliegen, maar vertrekken met een kleine vertraging. Al snel een niet al te beste vliegtuigmaaltijd en dan de oogjes dicht.

Ik slaap redelijk, maar val wel een keer flauw door de warmte in het vliegtuig. Vooral voor Hanneke erg vervelend, zelf heb ik er nauwelijks last van. Plaatselijke tijd vier uur in de middag landen we op Taipei. Bagage halen en met de metro naar het TGV-station. Dan in een uurtje met die snelle trein, 300 kilometer per uur, naar Taicheung, de tweede stad van het land. We worden daar opgewacht door Forrest Lu, een zeventig jarige man waar ik de nodige mails over hiken en meerdaagse trekkings mee heb uitgewisseld. We zijn één van de zeer weinige Westerlingen hier, dus hij heeft ons, ondanks het grote station, bijzonder snel gevonden.

Het openbaar vervoer is in elk geval wel tweetalig.

Met de gewone trein (of is het toch een metro?) gaan we naar ons hotel. Het is alweer donker buiten en ook wat plakkerig warm.
Eerst wat eten en ondertussen vertelt Forrest Lu ons heel veel over Taiwan. Veel slaan we niet op: de jetlag doet ook al lekker mee.
Terug naar de kamer om de plannen voor de komende dagen door te spreken, maar ik moet nog zien dat we echt een meerdaagse wandeling gaan maken. Ondertussen voelen we voor het eerst van ons leven een kleine aardbeving: alles beweegt, maar het schijnt hier heel normaal te zijn en niets of niemand reageert verder.
Forrest Lu zegt ons gedag en wij nemen snel nog een douche voor we gaan slapen.

De wekker loopt tegen zevenen af. Redelijk goed geslapen. Ontbijt is inbegrepen in het hotel. Vooral Oosterse gerechten (rijst, noodles, vlees), maar ook brood. Achteraf onze enige echte maaltijd tot het avondeten. Om acht uur lopen we met z'n driëen naar het busstation om in nog geen twee uur naar Sun Moon Lake te gaan. Jammer dat het regent.

We starten in de regen/

Op de plaats van bestemming drinken we nog snel een kop koffie en hijsen dan onze rugzakken op om lekker te gaan wandelen. De route rond het meer is grotendeels ook voor fietsers geschikt en loopt soms ook over de weg, maar nog vaker niet. Het meer ligt rechts van ons en al snel de eerste stop: benzine tanken voor onze brander. Op de meeste stukken van het pad zien we nauwelijks mensen. Zal vast ook wel door het regenachtige weer komen. In de middag is het gelukkig droog. Alleen bij sommige hotels of plaatsen is het soms erg druk. Het meer is bijna onnatuurlijk blauwgroen en de heuvels om ons heen zijn vooral donkergroen. Verder veel bloemen, waaronder orchideën en kerststerren. Vogels en vlinders in alle kleuren, grote insecten en af en toe apen. Meestal hoor je meer dieren dan dat je er ziet.

Het is wel erg geciviliseerd

Op één van de vele picknickplekken zetten we een kopje koffie en thee, maar verder is het eigenlijk alleen maar lopen. Behalve de plaatsen bestaat de cultuur uit een tempel en een grote versierde trap.
Zo rond kwart over drie zijn we bij onze kampeerplek. Alleen via een lastige trap of per boot bereikbaar en alleen met hulp van de Lonely Planet te vinden. Er staat nergens een bordje of zo. Zelfs Forrest Lu lijkt te gaan geloven dat analoge kaarten soms beter zijn dan digitale.
Als we op de campsite zijn gaat Forrest Lu met een taxi en bus (de volgende dag hoorden we van hem dat hij overigens een lift naar Taicheung had gekregen) terug naar huis, terwijl wij eerst wat drinken en dan nog een korte wandeling naar de kleinste vuurtoren van Taiwan maken.

Dit is de kleinste vuurtoren van Taiwan

Snel terug naar de campsite om wat te drinken en de tent op te zetten. Het is half vijf en niet al te ver na vijven wordt het donker. Op de camping zelf gelukkig tafels, stoelen en verlichting. Na onze spagheteria en toetje drinken we nog een kopje oploskoffie en later volgen de whiskey en nootjes, maar erg laat maken we het niet.

Redelijk goed en lang geslapen. Kwart over zeven op. Even een klein buitje, maar al snel wordt het droog en zelfs redelijk mooi weer. We ontbijten met brood uit Nederland en als alles is ingepakt lopen we het kampeerterrein weer af. Terug omhoog richting weg. In een uur tijd zien we nog geen vijf auto's, dus druk kun je de weg niet noemen. Een dode slang en dito kikkers op de weg, maar vooral veel vlinders en vogels overal om ons heen. Zeker nu het zo stil is lijkt het een echte junglewandeling. We zien niet alleen bananen en mango, maar ook koffiestruiken bijvoorbeeld.

Een echte djunglewandeling

Bij een tempel nemen we een steil wandelpad naar beneden. Glad. Onderaan zit nog een tempel en pikken we de weg weer een paar kilometer op, maar al snel wandelen we op een vrijliggend fietspad.

Anders wandelen dan in Nederland

Het aantal fietsers hier neemt sterk toe en de laatste kilometers zijn zelfs erg druk. Fietsen in alle soorten en maten, maar vooral electrische. Toch niet heel veel hoogtemeters.
Aan het begin van deze wandeling zetten we zelf nog een kopje koffie en thee, maar bij het bezoekerscentrum halverwege de route halen we dat, samen met wat te eten, in de horeca.

We zijn niet de enige op het pad.

Precies om twaalf uur zijn we terug bij het beginpunt van onze rondwandeling, de plek waar ook Forrest Lu weer op ons wacht. De trekking van ongeveer 30 kilometer totaal zit er op. Twee busritten en drie uur later zijn we in Cinjing. Hoog in de bergen en wolken. Die laatste trekken al snel op en het wordt weer helemaal helder. Snel daarna komt overigens de hoge bewolking weer op.
Een klein stukje lopen naar de camping, Forrest Lu op de bus terug gezet en nog even een klein rondje lopen net voor het donker. Terug naar de camping om koffie te drinken, de tent op te zetten en eten te koken. Ook hier gelukkig tafels en stoelen onder een afdak. We zijn de enige gasten op de camping deze nacht. Na de douche is het weer spagheteria eten en na een toetje en koffie weer nootjes en whiskey. We maken het opnieuw niet laat.

Elf uur in de tent gelegen en bijna al die tijd geslapen. Lang geleden dat ik twee zulke lange nachten slaap heb gehad.
Van de campingeigenaar krijgen we allebei een dikke plak cake, dus dat wordt ons ontbijt. Vervolgens lopen we naar de skywalk. Meer dan een kilometer over een hoog- en vrijliggend wandelpad. Ondanks de kleine entree best druk.

De skywalk

Aan het einde een winkelcentrumpje met onder andere een Starbucks. Tijd voor koffie dus. De bewolking van vanmorgen is inmiddels helemaal opgetrokken en de zon laat zich regelmatig zien. Prima wandelweer dus. Jammer dat ook de overige trails hier allemaal zo kort zijn. Van een paar honderd meter tot maximaal iets meer dan twee kilometer. Sommige vrijliggend, ander over rustige wegen. Ook landschappelijk heel gevarieerd: van theeplantage tot redelijk natuurlijk tot een tuinbouwgebied.

theeplantage

Lunchen doen we in een echt Taiwanees restaurant. Geen Engels sprekende bediening en op de menukaart alleen Taiwanees zonder plaatjes. Het enige wat men via Google vertaalt zijn de prijs en het getal 2 omdat het voor twee personen is. Extra grappig: die getallen konden we sowieso wel lezen, want voor cijfers gebruikt men dezelfde tekens als wij. Het smaakt overigens prima.
Als we later, tussen alle trails bewandelen door, nog een keer een kop koffie zitten te drinken gaat het heel hard gieten. Goed getimede pauze dus.

De vuilnisbakken in het park zijn ook in thema.

Het laatste uur lopen we door een soort park waar allerlei dingen met schapen en paarden gebeuren. En zo tegen vijven, net voor het donker is, zijn we terug op de camping. Er is zo waar nog een stel kampeerders gearriveerd. Onze spagheteria smaakt niet echt lekker, maar toch eten we nog maar weinig nootjes voor we gaan slapen.

Slecht geslapen, maar wel een lekker frisse nacht. Als we opstaan een strakblauwe lucht, dus hangen we de tent over een hek zodat tie min of meer droog de rugzak in kan. Na ons ontbijt met hartkeks lopen we richting bushalte en tussen tien over negen en kwart voor twaalf zitten we in de bus naar Taicheung.
Daar halen we onze spullen op in het hotel en nemen we afscheid van Forrest Lu. Het boekje over Rotterdam neemt hij wel aan, de jenever en stroopwafels niet. Ook wij krijgen cadeautjes, waaronder een paar DVD's in het Taiwanees.

De hogesnelheidstrein

De hogesnelheidstrein brengt ons in precies een uur naar Taipei en daar nemen we één halte de metro om vlakbij ons hotel uit te stappen. Spullen gedumpt, lekker gedoucht en daarna nog een paar uur de stad in. Taipei is zo'n typisch Oosterse stad met veel glitter en neon. Niet echt een goedkope stad en mede daarom kopen we ook nauwelijk iets.

Niet altijd gaat de vertaling even goed.

Eten in een restaurant waar je de kaart niet kunt lezen, maar misschien wel de lekkerste maaltijd van de hele vakantie. Een leuk café vinden lukt 's avonds nog niet echt, maar de espresso vlakbij ons hotel is prima. Zo rond half tien vinden we het mooi geweest en gaan we richting kamer. Nog een keer douchen en naar bed.

Niet heel lekker geslapen, maar toch om acht uur opgestaan. Eerst ontbeten in ons hotel en toen gestart met een stuk stadswandeling. Veel mooie tempels en erg warm in de stad. De middag brengen we door in de dierentuin. Veel mensen, maar niet druk. Zo waar een keer bevers gezien.

tempel tijdens de stadswandeling

Weer met de metro terug richting stad om wat te slenteren rond één van de vele nightmarkets in de stad en daar ook gegeten.

mooie foto (al zeg ik het zelf)

Tot slot nog twee biertjes, waaronder een Taiwanese tripel, in een biercafé. Ze hebben er zo'n 200 verschillende, voornamelijk Belgische en Nederlandse, speciaalbiertjes.

Lastig kiezen met zoveel lekkere biertjes

Met de liefde van je leven (Hanneke), één van de mooiste nummers ooit gemaakt (Stairway to Heaven) en één van de lekkerste biertjes ooit gebrouwen (Rochefort 10) op vakantie. Hoe dichtbij ultiem geluk kun je komen?
Terug naar het hotel om te douchen en lekker weer naar bed.

Vandaag vooral 101, één van de hoogste gebouwen ter wereld. Allereerst naar een uitzichtpunt op een heuvel lopen om de toren goed te kunnen zien en dan de toren zelf.

De 101 is écht hoog: 508 meter om precies te zijn.

Met een lift die meer dan een kilometer per minuut gaat kun je tot bijna 400 meter hoogte komen. Na het uitzicht bewonderd te hebben nemen we de lift naar beneden om daar in de foodcourt te lunchen.

In de Bao'antempel

Dan richting Bao'an- en Confusiustempel. Ook indrukwekkend. Verder maar weer wat door (winkel)straten en foodcourts struinen en opnieuw weer vrijwel niks kopen.

Ook in het avondlicht is de 101 de moeite waard

Terug naar het hotel om te douchen en slapen. Een warme (25 graden) en zonnige dag zit erop. We concluderen dat we Taiwanezen een erg vriendelijk en beleefd volk vinden: letterlijk iedereen staat bijvoorbeeld netjes rechts op de roltrap, dringt nergens voor en staat de daarvoor bestemde zitplaatsen in de metro altijd af aan ouderen of mensen met kleine kinderen.

Was gisterennacht Hanneke aan het overgeven: deze nacht wat het mijn beurt. Toch iets verkeerds gegeten of gedronken?
Ontbijten, inpakken, spullen achter laten in het hotel en het restant van de stadswandeling lopen. Het is een stuk koeler dan de afgelopen dagen en soms regent het zelfs wat. De wandeling oogt heel anders dan het vorige deel. Veel langs grote gebouwen en brede boulevards. Een soort Aziatisch Parijs. Het nationaal theater en concert hall op het grote plein maken de meeste indruk.

In de stad

De wandeling eindigt in een hippe buurt waar een voormalige wijnfabriek is gevuld met hippe winkels en koffiebarretjes. We pakken daar vandaan de metro naar Tamsui. Een leuk plaatsje aan de rivier bij het eindpunt van de metro. Alleen: het stortgiet. We beperken ons daarom tot eten in een restaurant (Chinees fonduen) en gaan dan weer terug naar de stad. Nog even naar het wetenschapsmuseum. Dat oogt wat vervallen en is niet bijster interessant.

Wie snapt dit?

Terug naar het hotel, spullen halen en met de metro richting vliegveld. We zijn erg vroeg, maar hadden toch niet echt meer wat te doen.

Na een rustige nachtvlucht landen we, iets voor de geplande tijd, om half zeven op Schiphol. Nog geen twee uur later zijn we weer thuis. Deze keer zijn zelfs Eljer en Jilke blij dat we er weer zijn :-)

Terug naar hikes buiten Europa.

Terug naar (wandel) vakanties.