Een meerdaagse wandeling in de buurt van Clermont-Ferrand (Frankrijk)

Inleiding:

In het voorjaar van 2009 reisden Hanneke en Jan richting Clermont-Ferrand in Frankrijk om daar in de buurt een week te gaan wandelen op diverse GR's die daar in de buurt lopen. Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie, waarin ze over het algemeen van mooi wandelweer en een dito omgeving genoten.

Voor het eerst in weken regent het in Nederland. Een voorteken? Misschien, want als we 's avonds om zes uur in Clermont-Ferrand in Frankrijk landen giet het. Voor die tijd een makkelijke ochtend en in korte tijd door de douane op Schiphol. Ondanks de drukte gaat het bijzonder snel.
Bussen rijden er niet tussen de luchthaven en het centrum van Clermont-Ferrand, dus nemen we maar een taxi voor 17 euro. We hebben bijna anderhalf uur voor onze bus naar het station van Volvic gaat. Tijd genoeg om benzine voor de brander te tanken en ook nog wat te eten. Heel bijzonder: de bus stopt bij het station en niet in het dorpje zelf, wat minstens een kilometer verderop ligt.
Om half negen zijn we op onze plaats van bestemming en zetten in de stromende regen ons tentje op na een kilometer te hebben gelopen. We staan min of meer op het punt waar de GR 441 de weg kruist. Nog wat nootjes en een slokje whiskey (de fles heeft een beetje gelekt in m'n rugzak, dus er is minder mee dan verwacht) en dan slapen.

M'n horloge stond stil vanmorgen, maar later blijkt dat we de tijd goed hebben ingeschat: we zaten er zo'n tien minuten naast. 's Nachts is het droog geworden en dat blijft het vrijwel de hele dag. Soms wat meer en soms wat minder bewolking met af en toe een spat regen, maar afgerond droog.

steile klim

Het eerste gedeelte van de dag lopen we vooral door bossen. De ene wat natuurlijker dan de andere. Soms met onderbegroeiing. Er bloeien viooltjes, anemonen, sleutelbloemen, orchideeën en meer van dat fraais. De tocht is wel wat pittiger dan verwacht. We volgen voorlopig de GR441 en dat betekent soms flink klimmen of dalen met al die oude vulkanen. 

oude vulkanen

De hoogste, met een top van ruim 1400 meter, is puy de Dôme. We hebben er dan al zo'n 25 kilometer opzitten met slechts één oploskoffie- en één lunchpauzestop. Het café bovenop wordt dus extra gewaardeerd. We nemen beiden twee stuks gebak en drinken. Flan taart is helemaal mijn ding.

puy de Dôme

Steil omlaag en door een open en gevarieerd landschap naar Lachamp. De horeca is dicht en de winkel is verdwenen, dus dan alleen maar water halen. Gelukkig hebben we genoeg eten uit Nederland meegenomen.
We lopen nog een paar kilometer en zetten snel de tent op en hangen alle natte en vochtige spullen uit voor we een kopje koffie zetten en eten koken. Voor de zekerheid loop ik nog even terug naar de pomp in het centrum om nog wat meer water te halen. Morgen moeten we een flink eind lopen voor we immers weer water kunnen halen.
Na nog wat nootjes en whiskey gaan we alweer vroeg slapen.

Een nacht met veel regen en regelmatig wakker liggen. Misschien blijven we daarom wel wat langer liggen. Overdag is het weer afgerond droog en regelmatig zien we de zon. Zo rond kwart voor tien lopen we. Eerst nog wat door bos, maar al snel een gevarieerd landschap. 

Over het algemeen is de route zeer goed gemarkeerd en aangegeven.

De GR441 gaat voor ons over in de GR 30. Soms open, soms bos. Soms wat hoger, soms wat lager. Wel vrijwel altijd over onverharde en vrij brede paden waar je lekker naast elkaar kunt lopen. Behalve een paar schoolklassen zien we slechts een enkele wandelaar of mountainbiker. Ook de grote hoogteverschillen blijven vandaag vrijwel helemaal uit. Alleen vlak voor ons eindpunt Olloix zit een steile afdaling en klim.

Bloemen en oude vulkanen; een mooie combinatie!

In Rouillat-Bas lunchen we in een restaurant. Er zitten verder alleen nog wat locals. Kaas als toetje is een goede keus. We zien overal de stukken op tafel staan en als we ons afvragen hoeveel nu eigenlijk een normale portie is komt de eigenaresse bij ons aan tafel de kazen zelf afsnijden. Vijf soorten en meer dan ruime porties. De blauwe uit de streek is (vanzelfsprekend) mijn favoriet.
De wandeldag ontpopt zich als waarschijnlijk de mooiste van deze trekking. Veel foto's maken. Vooral de combinatie van de vele bloemen en oude vulkanen kan ons erg bekoren.

Het heeft de afgelopen tijd blijkbaar veel geregend.

Aan het einde van de dag begint de wind sterk aan te trekken en gaat het ook wat spatten. Eten doen we daarom maar in de binnentent, Al snel begint het echt te regenen en we gaan daarom maar weer vroeg slapen.

De regen is 's nachts al redelijk snel opgehouden en 's morgens ziet het weer er nog beter uit dan de afgelopen dagen. De bewolking hangt een stuk hoger en het zal heerlijk wandelweer worden. Een groot gedeelte van de dag lopen we in shirt met korte mouwen.
Na ontbijt en inpakken lopen we terug naar Olloix. Gisterenavond hebben we onze plannen gewijzigd en via de GR30 en Boucle 1 en 2 willen we in de resterende drie wandeldagen Issoire bereiken. 

Een heerlijk gebied om te wandelen.

Het tempo ligt niet heel hoog vandaag, terwijl de route toch niet echt heel zwaar is. Hoger in de bergen heeft het gesneeuwd vannacht: zelfs de top van de puy de Dôme is wit. 

Obelix is hier blijkbaar vroeger ook geweest.

Via Ludesse lopen we naar Champeix. Dat is zo'n typisch Frans plattelandsdorp met een kerk, een plein met grote gekandelaberde bomen, wat winkeltjes die tussen de middag een paar uur gesloten zijn en inwoners die vrijwel alleen Frans spreken. In het restaurant waar we lunchen komt het zoontje van de eigenaresse om ons in het Duits te woord te staan. Gelukkig spreken we dat ook een beetje. De vleeswaren en patat smaken er overigens niet minder om.

Champeix

Het volgende stuk van de route is wat saai. Recht, vlak, gedeeltelijk asfalt en constant hetzelfde uitzicht. Gelukkig wordt het in en na Nechers een stuk aantrekkelijker. Nog even een klimmetje naar het schilderachtige Chadeleuf en dan via weiden en bosranden richting Coudes. Veel slakken en hagedissen; soms zelfs van die grote groene. Nog een klein stukje verder en bij de laatste huizen van het dorp halen we water.

Op de hoogste toppen ligt sneeuw.

We zetten de tent op en hangen de slaapzak en matjes te luchten. Door condens zijn die vrij vochtig geworden afgelopen nacht. 

Een mooi kampeerplekje.

Na het eten, spaghetteria natuurlijk, en de avondkoffie begint het licht te spatten, dus duiken we de tent maar weer in.

De zonnigste en warmste dag tot nu toe. Vrijwel de hele dag lopen we in korte broek. Mijn horloge stond weer stil en opnieuw starten we later dan verwacht. Maakt niet uit: het is vakantie.
Onverharde paden en wegen leiden ons door het gebied. De route is vandaag een stuk minder goed gemarkeerd, dus de kaart uit het boekje en ons kompas zijn regelmatig nodig. Soms lopen we verkeerd.
De dorpjes zijn klein, met vaak een fontein voor drinkwater en een kerk in het midden. Soms een winkel of horeca. In St. Babel doen we boodschappen. Vandaag dus geen spaghetteria, maar cassoulet. We slingeren wat om de, min of meer, doorgaande wegen en maken niet al te veel hoogtemeters. Da's niet erg gezien de toch wat hogere temperaturen.
Koeien beginnen te rennen als ze ons zien en de enkele Fransman of -vrouw die we zien zegt vriendelijk gedag. 

Niet alle koeien rennen.

En zo bereiken we aan het einde van de middag Sugeres. Tijd voor een biertje. Dan nog twee kilometer tot een beekje waar we de tent opzetten en ons willen wassen. Ondanks dat we water genoeg hebben (voor de maaltijd hebben we geen water nodig) kies ik toch voor de niet helemaal schone ''douche'' in het beekje om me te wassen in plaats voor het water uit de veldflessen.

Eten koken bij de tent.

Na het eten en drinken gaan we om een uur of negen de tent in.

De laatste wandeldag van deze vakantie. Ook de snelste. Zo rond een uur of negen lopen we. De korte broek gaat gelijk al aan, maar echt heel warm wordt het gelukkig niet. Relatief veel asfalt vandaag. Gelukkig nergens met veel verkeer.

De hele dag wandelen we in korte broek.

Eerst slingeren we nog wat door het bos, maar verder vooral veel open velden. Soms met koeien, maar soms ook met koolzaad. Na een uurtje zijn we in Sauxillanges. Bij de bakker halen we de mét voor bij de oploskoffie. 

Een vriendelijke oude Franse vrouw.

Door bossen en langs weilanden lopen we richting Usson. Een zeer stevige klim, maar dit pareltje is het beslist waard. Een middeleeuws stadje met een prachtige kerk. 

Usson

Ook de laatste kilometers richting Issoire zijn zeker niet lelijk.

Koolzaadvelden genoeg in deze regio.

In de stad blijk de hotels pas om half zes open te gaan, dus moeten we zo'n anderhalf uur wachten. Dan maar wat eten en ergens een espresso drinken. Het is vandaag een nationale feestdag in Frankrijk, dus vrijwel alles is gesloten.
Overbodige vraag in het hotel: willen jullie ontbijten (á negen euro per persoon)? Als we dan niet willen kunnen we namelijk ook geen kamer krijgen. Zucht. Alles uithangen en dan douchen. Niet alles is vies: we zijn ook aardig bruin geworden.
Als ook de natte tent is uitgehangen gaan we nog even naar het centrum om wat te eten. Ook hier opvallend betaalbaar en redelijk tot heel goed (de eendenpoot die Hanneke had uitgekozen) gegeten. Terug op de hotelkamer nog even een spelletje spelen en dan maar weer vroeg slapen.

Na ontbijt lopen we het middeleeuwse centrum in. Er is markt. Veel worst en kaas proeven en ook kopen. Een mooi centrum, met de basiliek als hoogtepunt. Nog even naar een mega-grote supermarkt net buiten het centrum gelopen en daar voor een klein kapitaal aan boodschappen gedaan. Dat krijg je met een vriendin die koken als hobby heeft ;-)

Binnen in de basiliek van Issoire.

Na de lunch nemen we de trein naar Clermont-Ferrand. Eerst een hotel zoeken en daar inchecken en dan ook in die stad naar het middeleeuwse centrum. Een grote kathedraal en verder vooral, al dan niet van bekende ketens, winkels. Niks gekocht. Alleen een biertje op een terras en de avondmaaltijd scheiden ons nog van het hotel. Twee spelletjes doen en slapen.

Ontbijt met flantaart op het station en dan met een taxi naar het vliegveld. Het kleine vliegtuig zit weer helemaal vol. Rond de middag landen we op Schiphol en voor twee uur zitten we weer aan de espresso in ons eigen Rotterdam. Heerlijk!

Terug naar hikes in Europa.

Terug naar (wandel) vakanties.