wandelen van Landmannalaugar naar Geysir op IJsland

Inleiding:

In de zomervakantie van 2011 reisden Hanneke en Jan opnieuw af naar IJsland om daar een week te gaan wandelen. Ze stelden zelf een tocht samen van Landmannalauger naar Geysir. Niet voor niets is IJsland hun favoriete wandelland! Hieronder volgt het reisverslag van die vakantie.

Na waarschijnlijk de drukste maanden uit mijn leven (in elk geval tot nu toe) gelukkig op vakantie. Lekker eerst een week met Hanneke naar mijn favoriete (wandel)land: IJsland. Nog een voordeel: je vliegt om twee uur 's middags en kan dus eerst uitslapen.
Om een uur of drie plaatselijke tijd landen we op Keflavik. Het is prachtig weer. Wat bewolking en veel zon. We slapen weer in het hostel naast het busstation. Logistiek ideaal. Eerst tijd voor koffie mét en dan wat door de stad slenteren. Zondagavond is er niet veel te beleven in Reykjavik, dus gaan we maar eten in café Paris.
Om een uur of acht zijn we terug om de laatste dingen te (her)pakken. Relatief veel spullen blijven achter voor het resterende deel van de vakantie.

Vaak wakker geweest, maar om een uur of zeven staan we op. Spullen gepakt en naar het busstation voor ontbijt en om acht uur de bus naar de Landmannalaugar. Een rit van vier en een half uur die ik al een keer of vier gemaakt heb, maar hij blijft mooi, vooral het laatste stuk.
Heerlijk weer, hoewel het aan het beginpunt van onze wandeling wat bewolkter is. Snel een kop koffie en een muffin (sorry Sven: ze hebben geen hamburgers meer) en dan de rugzakken op. De toeristeninformatie lijkt weinig vertrouwen in onze wandel- en kaartleeskwaliteiten te hebben. Er blijkt een nieuw gemarkeerde driedaagse route te zijn en in elk geval het eerste deel is gelijk aan wat wij van plan zijn met onze wandeling naar Geysir.

Op de Landmannalauger.

De eerste paar honderd meter lopen gelijk met de route naar Porsmork, maar waar die echt omhoog gaat blijven wij beneden langs bij de rytholiet bergen. Een hoogtepunt! Erg hard lopen we niet en al snel stoppen we om een kop oploskoffie te zetten. Beide mokken blijken kapot te zijn gegaan onderin de bus. De ene is profesorisch te repareren met sporttape en Hanneke drinkt thee uit haar bord.

Net na de rytholiet bergen.

Een paar rivieroversteken (teva's zijn niet nodig) en dan omhoog. Daar komen we in een heel ander landschap terecht. Zwart, leeg, ruig en ''on-af''. God, Allah of welke Schepper hier dan ook aan het werk is geweest lijkt even pauze genomen te hebben en lijkt elk moment terug te kunnen komen om Haar werk verder af te maken.

Veel afwisselender dan vandaag gaat niet lukken.

Nog wat klimmen en dalen, een enkele rivieroversteek en alweer een ander landschap. Groen, bergen en meren. Een beetje Schotland of Noord-Noorwegen. De zon komt er steeds meer door en alles klopt.

Bij dit meer zullen we kamperen.

Aan de voet van een berg bij een meer zetten we de tent op. Bewust op een wat winderige plek vanwege de vele vliegen. Wassen in de beek is erg koud. Eten koken doen we buiten, maar al snel zitten we in de tentopening uit de wind en snel daarna in de tent. Het is best koud. Vroeg slapen.

Om een uur of acht op. Lang geslapen dus. Als we opstaan is het bewolkt en dat blijft het eigenlijk de hele dag. Jammer voor de foto's, maar heerlijk wandelweer. Meestal de korte mouwen en soms de fleece aan.

Aswoestijn

Een uurtje lopen voor we bij de hut Landmannahellir zijn en daarvandaan een stuk aswoestijn. Daarvan zullen we er meer doorkruisen vandaag. Leeg, mooi. Een stuk klimmen en weer een heel ander uitzicht. IJsland op z'n best. De afwisseling, de kleuren, de ruigte, de leegte en een landschap wat er uitziet alsof het je elk moment kan wegvagen. Later horen we dat dat met de brug bij Vik ook daadwerkelijk gebeurd is.

Bijna aan het einde van het oude lavaveld.

Weinig water vandaag, maar goed dat we genoeg te drinken hebben meegenomen. Bij één van de rivieren moeten de schoenen en lange broek uit. Vrij snel daarna zien we zes tegenliggers, maar verder zien we tot het eindpunt vandaag geen mens.

Alweer veel afwisseling in het landschap.

Dwars door het oude lavaveld is een ander hoogtepunt. Door het IJslandsmos ziet het er bijna besneeuwd uit. Verder een paar pittige klimmetjes en afdalingen, vooral als je door los zand moet. Ook veel stof happen. Het lijkt al lang niet geregend te hebben.

Droog en dor landschap

Redelijk moe komen we na 8 1/2 uur lopen uit op een campsite bij een gesloten hut. Er staan nog een paar kampeerders, maar vanwege de vliegen en wind zit iedereen redelijk snel in z'n tent.
Tijdens het eten ervaringen uitgewisseld en zoals altijd in IJsland is de vraag hoe diep de rivierdoorsteken zijn. Verder blijken er filmopnames te zijn in het gebied waar wij doorheen zijn gelopen, waardoor de andere kant op lopen via een andere route moet: het gebied is afgesloten vanaf deze kant. Vanaf ''onze'' kant verwachtten ze blijkbaar geen mensen.
In de tent doen we nog een paar spelletjes en drinken wat om voor tien uur te slapen.

Half tien lopen we. Het is bewolkt en tot een uur of drie is het prima wandelweer, alleen wat winderig. Gelukkig hebben we min of meer wind mee.
We gaan nu onze eigen route volgen en in eerste instantie is het ruiterpad op de kaart goed te zien. Dat wordt al snel minder (lava en paardensporen gaan niet zo goed samen) en met het kompas op bijna pal noord steken we een paar kilometer lavaveld over. Over het algemeen loopt het best goed en zakken we niet al te ver weg.

Het eerste stuk loopt over een ruiterpad.

Aan de andere kant komen we bij een weg en via een grote brug kruisen we de rivier. Aan de overkant volgen we een onverharde weg naar de hoogspanningsmasten. Dat zullen we mogelijk de komende dagen blijven doen.
Het landschap is compleet anders. Helemaal groen en veel flauwere heuvels. Vanzelfsprekend geen bomen en af en toe wat bloemen of vogels. Het is nog te vroeg voor rijpe bosbessen, maar die bessen groeien er genoeg.

Haifoss

We maken een klein uitstapje zonder rugzakken naar Haifoss; een grote waterval waar zowaar een paar andere toeristen zijn. Wel per auto. Dan de weg weer volgen. We moeten een hele brede rivier doorsteken en doen dat op onze teva's. Niet erg eng: het water blijft onder de knieën. Aan de overkant begint het wat te regenen en hoewel het nog geen half vier is besluiten we de tent op te zetten. Lopen in de regen is niet fijn en Hanneke heeft last van haar rug.

Gelukkig is de rivier niet heel erg diep.

Voor de zekerheid leggen we een paar stenen op de haringen. Weliswaar kan onze tent onmogelijk wegwaaien als je er in zit of ligt, maar het buitendoek los houden van het binnendoek is best verstandig met regen.
De tentopening staat uit de wind, dus koffie zetten en eten koken gaat prima. Nog een paar spelletjes Schottentotten en tenslotte vroeg naar bed. Het regent niet hard en de wind is gelukkig ook afgenomen.

Kamperen in de leegte.

's Nachts wordt het zo net onder de poolcirkel niet echt donker. Toch slapen we uit tot een uur of acht. Best bijzonder als je ziet hoe vroeg we gingen slapen.
Net als de rest van de week is het heerlijk wandelweer. Weliswaar weinig zon en veel bewolking, maar voor IJslandse begrippen prima. Althans: tot tegen de avond.

Nee: een drukke weg kun je dit niet noemen.

We volgen nog een uurtje de onverharde weg onder de hoogspanningskabels en slaan dan linksaf. Een smallere onverharde weg die zo te zien niet vaak gebruikt wordt. Het landschap verandert niet veel, maar deze weg loopt een stuk leuker. Om ons heen lage heuvels en een landschap wat zo in Noord-Scandinavië zou kunnen liggen, alleen is het hier een stuk minder nat. Geen mos maar stenen. Af en toe wat schapen, meestal in groepen van twee tot vijf. Altijd gedacht dat het echte kuddedieren waren.

Later wordt het landschap wat afwisselender.

Om een uur of vier zijn we bij de onbemande hut van Hallarmuli. We eten een worstje en lopen verder. Het is prachtig weer. Nog wel. Als we een uurtje later de tent opzetten begint het te gieten. Binnen tien minuten slaat ons grondzeil door. Bizar, want de binnentent is bijna nieuw.

In regenpak terug naar de onbemande hut.

Als het even later droog is besluiten we in te pakken en terug naar de hut te gaan. We hebben geen zin in een natte slaapzak. Een goede beslissing als je ziet hoeveel grote buien er volgen.
Eten, drinken en toch weer vroeg slapen.

Een dag uit duizenden. Meer blauw dan wolken en zo'n 20 graden. Als je opstaat dat je bijna niet kunt wachten tot je vertrekt... Maar goed: eerst hartkeks, thee en oploskoffie.

De volgende dag is het prachtig weer.

Het eerste uur is bekend, maar wordt niet herkend. Het landschap en de onverharde weg blijven we nog even volgen en dan struinen we richting de rivier naar beneden. Veel bloemen en schapen. De oversteek is wel breed, maar erg makkelijk. Net daarvoor zien we een groep paarden en de berijders hadden ons al gerustgesteld.

Na de rivierdoorsteek lekker opdrogen in het zonnetje.

Aan de overkant een lange pauze om op te drogen en te eten en drinken en dan weer verder. Een klein stukje tot een boerderij en daarvandaan volgens de kaart een paardenpad. De eerste kilometers door een groene vallei gaan over een onverharde weg. Helaas houdt die op een gegeven moment op.
We overwegen nog wat verder op kaart en kompas te gaan, maar zien verderop toch het paardenspoor liggen. Dat blijven we de rest van de dag volgen. Een hoogtepunt van de wandeling. 

Bizarre kleuren

Door groene valleien met riviertjes (schoenen uit), door woestijnachtig landschap, over hoogvlaktes en als uitsmijter over een kiezelvlakte met op de achtergrond hoge bergtoppen en een grote gletsjer. De kleurencombinatie lijkt door een kunstenaar te zijn samengesteld.

IJsland; mooier dan hier kun je volgens mij nergens wandelen.

Op een gegeven moment komen we bij een hek en volgen daarvandaan een onverharde weg naar het dal. Tijd voor een plekje voor de tent. Het is erg winderig, dus echt lekker buiten zitten zit er niet meer in, maar verder is het heerlijk. Koffie zetten en eten koken. De laatste spaghetteria gaat uit de rugzak. Een lekkere maaltijd. En na nog een oploskoffie, de laatste nootjes en een drupje whisky gaan we vroeg slapen.

Nog minder wolken dan gisteren. Wel staat er een straffe wind, dus ontbijten we in de binnentent. Ook al ons broodbeleg, thee en oploskoffie gaan op. Goed aangekoerst qua meegenomen hoeveelheden!
We lopen over de onverharde weg en komen na een paar kilometer op asfalt. Tot onze verbazing rijden daar afgerond geen auto's. Toch loopt het wat saai op zo'n brede weg.

Het loopt saai, maar het uitzicht mag er toch zijn.

Een laatste korte pauze en verderop de laatste kilometers over een drukkere weg naar Geysir. Daar is het druk en toeristisch, maar voor we weer bij dit natuurwonder gaan kijken eerst koffie met appeltaart.
Geijsir (of eigenlijk: Strokkur) blijft leuk en indrukwekkend. 

Strokkur

Dan nog even wat eten en de duim omhoog. De bus gaat over meer dan een uur, maar zolang hoeven we niet te wachten. Vrijwel elke auto stopt, maar pas de vierde lift accepteren we, omdat we niet in een klein dorpje willen ''stranden''. Een sprakeloze chauffeur brengt ons in één keer tot het busstation (waar ook onze hostel zit) van Reykjavik. 
Eerst snel naar het centrum om kopjes te kopen en dan lekker douchen. Tot hun verbazing (ze dachten dat wij er een dag later zouden zijn) zien we even later Mark en Jolanda. Met z'n vieren naar het centrum voor koffie zonder cheesecake, veel kletsen, eten, shoppen (bijna alle winkels zijn dicht na vier uur) en nog wat drinken.

Het stadhuis van Reykjavik

Zo rond half elf zijn we terug op de hotelkamer en slapen (voorlopig?) voor de laatste keer in IJsland. Morgen vliegen we door naar Amerika om daar nog drie weken vakantie te vieren.

Klik hier om het vervolg van deze vakantie te lezen.

Terug naar hikes in Europa.

Terug naar (wandel) vakanties.