Flevopad en Zevenwoudenpad (LAW 1-2 en 1-1)

Inleiding:

In vier etappes liepen René en Jan het 245 kilometer lange Flevopad en het 147 kilometer Zevenwoudenpad. Beide paden vormen, (samen met het Floris V pad), één geheel en omdat het Flevopad een cirkel vormt, zijn de vier wandelingen zoals wij ze gelopen hebben in dit verslag niet echt makkelijk te knippen; vandaar deze ene pagina voor twee paden.

Gelopen etappes:

's Morgens vroeg opgestaan, ontbeten, de rugzak opgehesen en naar het station gelopen. René was er in Rotterdam ook al en na een paar korte overstaps kwamen we in Almere aan. Daar nuttigden we eerst een kop koffie met appeltaart en via het, naar onze smaak, mooie station liepen we Almere uit; het Flevopad volgend. 
De routebeschrijving klopte helaas niet altijd even goed en dus liepen we soms een klein stukje fout. Ook begon het nog flink te waaien en te regenen, maar des ondanks hadden we het prima naar onze zin. Veel weilanden en populieren (bossen) en heel weinig boerderijen. Dus ook weinig drinkwater en mede daarom hielden we maar één echte pauze.

Inderdaad: een heel erg modderpad!

Na nog een heel erg modderpad kwamen we bij een visserskantine bij een forellenvijver en daar dronken we een kop koffie uit de automaat. Nog een klein stukje verder lopen tot we bij een gesloten camping kwamen. Daar de tent opgezet en naar Center Parcs gelopen om onze veldflessen te vullen. Vreemde reacties krijg je als je bij zo'n bungalow aanbelt om je veldfles te vullen.
Lekker pasta eten en na de oploskoffie nog geruime tijd in de tent liggen bomen.

We stonden op zodra de zon opkwam. Geen idee hoe laat dat was, want beide hadden we geen horloge bij ons. Ontbeten, de spullen ingepakt en het ijs van de tent geslagen voor we hem in de rugzak stopten. De tent was bevroren in de tijd dat tie op de grond lag en wij zaten te ontbijten.
In het zonnetje liepen we langs een prachtig gebied met rechts van ons de randmeren. Heel mooi. Na een stuk met grienden en graslanden kwamen we aan in Zeewolde. Tijd voor koffie met gebak bij de bakker, boodschappen doen en nog een keer koffie met gebak.
Na Zeewolde weer een grasdijk langs een randmeer. Bij een observatiepunt brood met brie en cup-a-soup uit de rugzak gehaald en een lange pauze gehouden. Water gehaald bij een jachtwerf en vlak na gemaal Lovink liepen we een schitterend gebied in met riet, plassen en grienden. Na een paar mooie kilometers zochten we een plekje voor de tent en even later zagen we zelfs reeën lopen.
Ons avondeten bestond uit noodles en een kop oploskoffie. Daarna de tent in voor borrelnootjes, Fanta en een goed gesprek.

Prachtig ochtendlicht.

Opnieuw in het zonnetje ontbeten. In het begin was het nogal koud (het had weer gevroren vannacht), maar verder was het heerlijk wandelweer. Na nog een paar kilometer door een mooie omgeving werd dat wat minder en werd het pad, onverharde grasbermen, wat lastiger te belopen. Na een paar kilometer was er een schietcentrum, waar ze gelukkig prima koffie met appelgebak hadden.
Na nog een paar kilometer vrij saaie omgeving werd die gelukkig weer mooier en afwisselender. En al heel snel voor ons extra mooi: we zagen namelijk de eerste Jamboree-items: objecten van de survivalbaan. En toen we ook het Jamboreeterrein weer zagen gaf dat helemaal een kick! De herinnering aan misschien wel de mooiste twee weken van m'n leven kwamen weer helemaal boven.
Na een paar kilometer dijk aten we vlak bij de brug van Elburg een paar boterhammen en via polder en later bossen kwamen we bij een boer waar we water haalden. Vrij snel daarna vonden we een prachtig kampeerplekje bij een picknicktafel. Er reden af en toe wat auto's langs, maar nadat we de nasi goreng hadden gegeten en een kopje oploskoffie hadden gedronken kropen we de tent in en werd het stil buiten.

Vroeg opgestaan en naar het leek zou het opnieuw een zonnige dag worden. Snel de spullen ingepakt en ontbeten. Toen we aan het lopen waren werd het al snel zwaar bewolkt en dat zou vrijwel de hele dag zo blijven. 
Het eerste stuk van de route liep weer door een mooi en afwisselend gebied, maar na een paar kilometer gingen we aan de voet van een grasdijk lopen. met rechts van ons het Ketelmeer. Dat zou verder de hele dag zo blijven. Flevopad zoals je je van te voren voorstelt.
Na nog een stop in het scheepsarcheologiemuseum (best leuk) en koffie met appelgebak in een restaurant verderop liepen we weer verder over de dijk, om tenslotte bij de splitsing van het Flevopad aan te komen. 
Naar de snelweg gelopen en al vrij snel een lift naar Dronten gekregen. Daar de interliner naar Lelystad gepakt en met de trein naar Leiden. Daar een matige saté met patat gegeten en toen met de intercity naar Rotterdam en met de stoptrein terug naar Schiedam. Lekker weer thuis.

terug naar boven

Na een ochtendje te hebben gewerkt was ik rond half twaalf thuis. De rugzak ingepakt, krant gelezen, gegeten, Hanneke gedag gezegd en naar het station gelopen. Twee kaartjes naar Leeuwarden gekocht en in één ruk, samen met René, veel koffie en nog meer kletsen per trein daar naar toe gegaan. Vijf minuten op de bus gewacht en zo heel snel door naar Lauwersoog. Daar een bak patat gegeten en dan eindelijk: onze eerste schreden op het Zevenwoudenpad.
Het was inmiddels bijna zes uur en half bewolkt met veel wind. We liepen over een dijk met links polder en rechts de waddenzee. Door het prachtige licht en de opkomende eb was het een schitterend gezicht. Af en toe een korte pauze en verder langs de dijk lopen. Moddergat stelde niet zo veel voor, net zo min als Wierum. Daar water gehaald en nog een klein stukje verder gelopen.

Zonsondergang langs de Waddenzee.

Uit de wind de tent opgezet en brood met soep en saté gedaan. Na nog een kopje oploskoffie en beerenburg gingen we de tent, om daar nog verder te liggen kletsen voor we gingen slapen.

We stonden vrij vroeg op en vandaag was het weer iets minder aangenaam dan gisteren: de hele dag bewolkt en af en toe een motspatje regen. In vrij korte tijd braken we de tent af, smeerde René z'n broek onder de pasta en ontbeten we. Daarna moesten we even geduld hebben: René heeft een nieuwe rugzak gekocht en experimenteert deze tocht wat om te kijken hoe hij die het beste kan inpakken. Wel zo slim, want over een paar weken gaan we immers op de Jotunheimen lopen.
Nog een paar kilometer waddendijk en dan de polder in. Vrij lange rechte wegen met heel veel schapen en weilanden en kerktorens in de verte. In Holwerd is er niets open, dus zetten we zelf koffie op een pleintje. Gelukkig hebben we ook nog cake in de rugzak.
Na Holwerd veel asfalt en klinkers (sterker nog: afgezien van het eerste stuk deze morgen lopen we de hele dag verhard; niet echt gebruikelijk op een LAW). Dokkum is wel heel leuk: een vestingstadje met veel mooie gebouwen. Na een kort bezoekje aan de kerk houden we een lange koffiepauze. Daarna de stad uit, langs het Bonifatius bedevaartsoord. Leuk: met bron en fontein en een speciale ''bak'' voor rolstoelen. Natuurlijk kochten ook wij een flesje met bronwater.
Nog een paar kilometer polder, een pauze, nog meer polder en toen bij een boer aangebeld voor een kampeerplekje. Geen probleem en rond half zeven staat de tent. Lekker eten koken, oploskoffie drinken en daarna, onder het genot van borrelnoten en beerenburg, de rest van de avond door gebracht.

Niet al te vroeg opgestaan en na ontbijt en spullen inpakken liepen we weer onder een bewolkte hemel over het Zevenwoudenpad. Al snel kwamen we in een prachtig natuurgebied, langs de Goddeloze Sloot (ja: die heet echt zo), met heel veel mooie bloemen en vergezichten.
Af en toe een korte pauze, veel onverharde wegen en in Jistrum een foute kroeg met koffie en appelgebak. Net daarna weer een heel mooi natuurgebied met ''ouderwetse'' graanvelden met heel veel (koren)bloemen. Schitterend. Verder veel houtwallen en zandwegen.
In Oostermeer een lange pauze op een ''fout'' pleintje. Wel met een standbeeld, waar de rugzak zo mooi omheen gehangen kon worden. En heerlijk brood met ham en puddingbroodjes door ons geconsumeerd werden.
Verder door de polder, lekker filosoferend over o.a. de komende reis naar de Jotunheimen en liedjes zingen. We wilden slapen op de camping van de maker van het pad (hij stond vermeld in ons routeboekje), maar de camping bestaat al drie jaar niet meer wist de huidige bewoner ons te vertellen. Dan maar verderop proberen. Geen probleem: al snel staat de tent bij een stel mensen met een grote tuin.
Na de rijstmaaltijd krijgen we een kop koffie van onze gastvrouw en daarna gaan we nog een afzakkertje nemen in de plaatselijke kroeg. Veel 14-jarigen, voetbal op TV, biljarten en apfelcorn van een verkeerd merk. Kortom: redelijk snel terug naar de tent om te gaan slapen.

Ook vanmorgen om een uur of acht opgestaan. Zo tegen negen uur zijn we weer onderweg en het eerste stuk was weinig bijzonder. Tot Ureterp liepen we dan ook flink door en daar weken we een klein stukje van de route af om in het dorpje de bakker te vereren met een bezoek. Het lekkers wat we kochten nuttigden we met een kopje oploskoffie en toen de route maar weer oppikken. Via een lange, rechte en vrij saaie weg kwamen we weer in een mooi natuurgebied. Onder een beukenafdak pauze gehouden en daarna een mooi vennen/heidegebied doorgestoken.
Verder door de polder om een uitstapje te maken naar Donkerbroek om de WK-wedstrijd Nederland - Argentinië (2-1) te kijken. Weer eens wat anders, zo tussen al die locals.
Nog een flink stuk asfalt stampen, zandpad en toen een prima plekje voor de tent. Snel eten gekookt, oploskoffie gedronken en daarna weer gaan slapen.

Vannacht regende het flink, maar toen we opstonden was het hetzelfde weer als de rest van de week: erg bewolkt, maar droog. Voor de laatste keer deze vakantie ontbeten we (in de tent), braken we af en vervolgden onze weg. Eerst door een schitterend natuurgebied en daarna weer door de polder. Veel onverharde paden en best mooi.
In Boyl zou de bus pas over drie uur gaan, dus de duim maar omhoog. De eerste auto stopte en bracht ons een dorp verderop. Daar zouden we ''maar'' één uur te hoeven wachten op een bus. Dan ook hier maar liften. Het duurde ongeveer een kwartier voor er een auto stopte, maar het was de moeite waard: een lift tot Rotterdam centraal.
Onderweg een korte stop bij een wegrestaurant gemaakt en verder maar weer. Rotterdam was erg druk. Op het station nog wat gegeten en toen met de bus naar huis, waar we dus vroeger dan verwacht arriveerden.

terug naar boven

Thuis vroeg opgestaan en na een kort ontbijt en de laatste spullen te hebben ingepakt loop ik richting station. In Rotterdam even gewacht en samen met René neem ik de intercity naar Steenwijk. Tot Zwolle geen problemen, alleen daarna loopt de trein vertraging op en daardoor missen we de bus. Onder het genot van koffie met appelgebak wijzigen we daarom de plannen. We laten de rugzakken achter op het station en gaan naar Boyl lopen. Daar vandaan pakken we dan wel weer een bus c.q. lift naar Steenwijk en lopen de rest van de route weer ''gewoon'' noord - zuid.
Onder een half bewolkte hemel, met een temperatuur van een paar graden boven nul, lopen we weer op het Zevenwoudenpad. Al snel lopen we door een bosgebied over onverharde paden. Soms zijn die erg modderig en dat maakt het lopen zwaar. Het is verder een prachtige wandeldag en we lopen vrijwel constant door heide- en/of bosgebieden. Onderweg een korte boterhammenpauze. Helaas liggen de zitlappen nog in de rugzak en dus is het lastig om een goed plekje om (droog) te kunnen zitten te kunnen vinden.
In Vledder drinken we koffie mét in een bakkerij en lopen langs de grootste zwerfkei ter wereld. Die valt tegen. Nog een paar kilometer naar Boyl lopen en dan maar weer terug liften. Vrij snel stopt er een auto en als we een stuk verder weer uitstappen komt de bus naar Steenwijk gelijk aangereden. Net voor het donker arriveren we daar en eerst duiken we een snackbar in. Lekker eten en opwarmen. Daarna de rugzakken opgehesen en nog een uurtje verder gelopen. Op een grasdijk de tent opgezet en een bak koffie gezet. Na nog een afzakkertje en goede gesprekken duiken we de tent in.

Na een ongelooflijk koude nacht staan we om kwart over acht op. Snel aangekleed, het ijs van de tent geklopt, ingepakt en weer wegwezen. We lopen inmiddels weer op het Flevopad (al vanaf Steenwijk om precies te zijn). Het is heerlijk weer en na eerst een paar kilometer grasdijk en vervolgens een asfaltweg door het schitterende (riet)gebied de Wieden arriveren we in Giethoorn. Een leuk dorpje, waar het 's winters erg rustig is. Het edelstenenmuseum is wel open; een leuk museum met koffiekelder, waar de automatenkoffie goed te drinken is. Na deze pauze lopen we Giethoorn weer uit. 's Zomers zal het hier vast een stuk drukker zijn.
Na een lange rechte weg komen we weer in een rietgebied en eten daar een boterham. Een paar kilometer verderop zit zowaar een café wat open is. Koffie met appeltaart; het zou de laatste deze wandeling wel eens kunnen worden zijn we bang voor.
Vlak na een leuk dorpje zetten we ons zelf over met een trekpont. Krijg je koude handen van, maar is wel leuk. Via een paar lange polderwegen lopen we Vollenhoven binnen. We zetten een kop koffie met gekregen heet water; de brander heeft zowaar een keer kuren. We kruisten het Zuiderzeepad en via een grasdijk liepen we een paar kilometer om daarna langs een drukke weg te moeten lopen. Al snel kwamen we langs een kleine, nu gesloten, camping. Een prima plekje om de tent op te zetten. Het ijs van vanmorgen zat er nog in.
In de schemering kookten we macaroni en omdat er een bankje op de camping stond konden we een keer zittend eten. Na nog een kop oploskoffie en een apfelcorn doken we de slaapzak in; weer een koude nacht.

Toen het licht werd stonden we op en snel pakten we de spullen in. We vouwden de bevroren tent op onder een blauwe lucht, ontbeten en gingen daarna weer op stap. Na een kleine kilometer een restaurant. Zeer onverwacht, maar wel koffie met appelgebak.
Daarna lange rechte polderwegen en boerderijen met gigantische akkers. Flevopad zoals je je het voorstelt. Vrij snel daarna Schokland. Het voormalige eiland was heel goed te herkennen in het landschap en heeft een leuk gerestaureerd haventje. Bij een soort openluchtmuseum aten we cup-a-soup met brood, terwijl er ondertussen een trouwerij aan de gang was.
Nog een stukje polder en toen de Ketelmeerdijk, Eerst een flink stuk asfalt en daarna de brug over. Bij een vrachtboot water gehaald en nog een klein stukje gelopen. In een natuurreservaat de tent opgezet en toen die nog maar net stond arriveerde er een boswachter. Eerst wilde hij ons wegsturen, maar toen hij  nadat wij hem hadden verteld wat we aan het doen waren, overtuigd was van onze goede bedoelingen, mochten we blijven staan. Sterker nog: we mochten zelfs zijn naam (mijnheer Keijzer) noemen als de politie zou komen. Klasse: een beslissing durven nemen en er achter gaan staan!
Snel eten gekookt, koffie gedronken en na een borrel de koude tent ingedoken.

Vanmorgen lag er zelfs een klein beetje sneeuw op de tent. Na het gebruikelijke ochtendritueel liepen we de laatste etappe van deze wandelvakantie. Koude wind, af en toe wat lichte sneeuw en eerst een paar lange rechte polderwegen. Daarna een flink aantal kilometers langs een vaart. Soms aan de linker- en soms aan de rechterkant. Af en toe een korte pauze, al dan niet in de zon, en via een verlaten ''natuur''gebied kwamen we in de eerste (erg dure) buitenwijk van Lelystad. We zagen de Batavia liggen, maar vonden het entreegeld absurd hoog en zijn dus verder gelopen. Het poldermuseum daarnaast was gratis met onze museumjaarkaart en best leuk. De koffie smaakt er ook nog erg lekker.
Via de bebouwing van, het in ons ogen niet al te mooie, Lelystad kwamen we op het station. Even op de trein naar Amsterdam gewacht, daar heel even gewacht op de trein naar Rotterdam en aldaar lekker wezen eten. Daarna, vanwege het slechte weer (sneeuw), stapvoets met de bus weer lekker naar huis gegaan. 

terug naar boven

Op deze prachtige donderdagmorgen zou ik samen met René het Flevopad weer gaan vervolgen. Om negen uur op centraal en dankzij Madelaine (een bekende) vonden we elkaar toch nog: we hadden niet helemaal duidelijk afgesproken en zij zag mij en vertelde dat er verderop ook iemand stond met zo'n grote rugzak.
In de trein was het vrij druk en hebben we erg gelachen om een verzuurde vrouw van rond de veertig met hond, die een kaartje voor haar kleine hondje had gekocht. 
Op Lelystad, (nog net zo deprimerend als de vorige keer naar onze, maar niet naar die van een bewoonster, mening), een kopkoffie gedronken en daarna richting water gelopen. We pakten de route op en al gauw liepen we de Oostvaardersplassen in. Beter gezegd: we liepen er langs. Een mooi gebied, maar veel minder open dan verwacht. Heel veel ''land in beginstadium'' (riet, wilgen en brandnetels). Ook een superrustig gebied, waarin we vrijwel de hele dag geen mens zagen.
Het stuk daarna was nog rustiger, want de halve finale van het EK-voetbal was op TV. We luisterden naar de radio en hoorden Nederland met strafschoppen verliezen. Ondertussen vonden we een prima kampeerplekje en na de warme maaltijd zetten we de tent op en mede vanwege de vele muggen doken we rond een uur of tien de tent in. 

Om acht uur opstaan met flink veel zon en in no-time afgebroken. Al snel lopen we Almere binnen en via een paar prachtige parken staan we ''zomaar'' in het centrum. Lekker koffie drinken in een café en daarna de stad uitlopen. Een betere stad om in te wonen dan Lelystad lijkt ons.
Het volgende stuk wordt al snel natuurgebied en doet ons echt genieten. Een waardige afsluiter van het Flevopad. Een bepaald pad kunnen we niet eens lopen door de metershoge berenklauw. 
Al snel komen we echter bij de brug en gaan het water over, om daar een bekend stukje route (Zuiderzeepad) te lopen. Vroeger een lelijk stukje, maar nu een bloemrijk stukje natuur.
In Muiderberg, het eindpunt van de route, eten we wat en nemen vervolgens bus en metro naar Amsterdam centraal, om daar nog zo'n anderhalve dag op de Amsterdamse Ommegang te gaan lopen.
Wil je dat verslag ook lezen klik dan hier.

terug naar boven

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.