Lingepad (LAW 6-2)

Inleiding:

In oktober 1994 gaan Jan, Jaap en zwager Cees het Lingepad lopen. Voor de eerste twee een 'gewone klus', voor Cees z'n eerste meerdaagse tocht met rugzak en tent. En hoewel het Lingepad een typisch voorjaarspad is (volgens de dame van de VVV waar we het boekje kochten), lopen wij het pad in de herfst. Geen bloesem aan de fruitbomen, maar wel: appels. Erg lekker en ze helpen erg goed tegen de dorst (want water halen op zondag levert wel eens problemen op, zoals op dag 2 zou blijken). Enfin, hieronder volgt het verslag van deze driedaagse hike.

Om vijf over zes loopt de wekker af en na een 'tot-ziens-knuffel' snel aankleden, ontbijten, de rugzak ophijsen en naar het station lopen. Helaas: de stoptrein van 6.41 rijdt niet op zaterdag. Dan maar proberen met de bus naar Rotterdam C.S. te gaan en daar de intercity van zeven uur te halen. (Tip: kijk altijd even in het spoorboekje voor je de trein pakt). Helaas: ook die rijdt niet op zaterdag. Nou, dan maar naar Jaap bellen en zeggen dat ik wat later ben. Een kop koffie helpt de tijd doden en om kwart over acht sta ik dan toch op Gorinchem. Daarvandaan brengt Esther ons naar Leerdam. We hijsen de rugzakken op en zetten onze eerste schreden op het Lingepad. Voor Cees zijn het zelfs z'n allereerste rugzak-kilometers uit z'n leven! 

Het wandeltempo ligt vrij hoog. Zal ook wel door het weer komen: bewolkt, maar tot het einde van de middag droog. Over het algemeen is het uitzicht prachtig: vergezichten in de polder, de Linge, heel veel kerken en nog veel meer boomgaarden.

Jaap en Cees in actie.

Na d eerste koffiepauze kwamen we langs de toren van Pisa (de scheve toren van Acquoy). Op het kerkhof een grafsteen met de naam Pisa. Grappig en nog waar ook!

Verder heel veel verharde wegen met gelukkig erg weinig verkeer. In Beesd volgde een patat-stop (Jaap: 'onder protest') en dronken een biertje ('niet onder protest?'). Daarna de heerlijkheid 'Marienwaard'. Opnieuw: genieten.

In Buren bezochten we een kerk, maar zelf vond ik die niet echt mooi. Smaken verschillen. Wel leuk: vrij kort daarna de Weeshuisstraat met daaraan het koninklijk weeshuis. (Onze stamkroeg heet 'het Weeshuis', zou dit soms de stamkroeg van Willem-Alexander zijn??).

Ja, ja....

Na dit bezoek liepen we nog een paar kilometer door en toen op zoek naar een overnachtingsplek. De eerste boer weigerde ons, maar bij de tweede mochten we de tent in de boomgaard zetten. Hij bood ons zelfs een paar appels aan... 

's Avonds lekker koffie zetten onder een afdakje en daarna eten koken.  Zoals vrijwel altijd tijdens een wandeltocht vroeg naar bed gegaan.

Om half zeven (op onze vrije zondagmorgen!) maakte Jaap ons wakker en 'worstelden' we ons door het ontbijt en spullen pakken heen. Een uurtje later waren we weer onderweg. Zwaarbewolkt, maar droog. Ondanks de vrij forse dagetappe gisteren gelukkig weinig last van het 'tweede-dag-syndroom'; iets waar ik nogal vaak last van heb. Wel weer een fors tempo vandaag. Zal wel door die lange benen van Cees en Jaap komen...

Vroeg beginnen op zondag heeft een heel groot nadeel: de cafés zijn nog niet open. Het grote voordeel is dat het nog erg rustig op de weg is. 

Ook nu zagen we onderweg weer heel veel mooie en 'gewone' dingen. Zo dicht bij huis en het lijkt soms zo ver weg. Wandelend blijf je je er soms over verbazen hoe mooi Nederland kan zijn! 

Koeien en rode kool; gewoon en toch bijzonder.

Onderweg weer de nodige koffie/thee/brood/cup-a-soup pauzes; zo'n MSR-brander is echt een uitkomst. Kort na zo'n pauze ontmoeten we twee collega-lopers. Een man en een vrouw van rond de 45 jaar die het Vierstromenpad liepen; wat hier zo'n 20 kilometer gelijk opgaat met het Lingepad. Het klikte meteen en met z'n vijven liepen we verder. Al heel snel kwamen we langs een open café, waar wij drieën in eerste instantie voorbij wilden lopen. Jaap hoorde echter dat onze twee andere metgezellen over een paar jaar naar Santiago de Compestella zouden gaan lopen, dus moesten wij ook maar op het terras gaan zitten voor koffie met appelgebak. Na deze pauze liepen we gezellig weer verder; zo gezellig dat we zelfs twee keer 'fout' liepen. Dat mag de pret niet drukken. Bij een wegrestaurant nog een koffiestop en na nog een paar kilometer tot Opheusden en daarna namen we afscheid van onze medereizigers.

In Opheusden (volgens het boekje het meest Christelijke dorp van Nederland; geen kabeltv en geen antennes bijvoorbeeld) gingen we water halen. We belden ergens aan. Op de bank een 'rijtje' kinderen in oplopende grootte. Een wat minder vlot geklede vrouw deed open en nam onze lege flesjes in ontvangst. We kregen ze, vol, weer terug van de 'bijbehorende' echtgenoot. Echter: niet zonder zedenpreek over 'Gods dag waarop je niet behoort te wandelen'. Toch maar bedankt en hem er fijn opgewezen dat ook Jezus met z'n discipelen op de Sabbat wandelde.. (En zo komt een Calvinistische opvoeding toch weer van pas). Oh ja: zou het toeval zijn dat de straat waar het zwembad aan ligt 'de Hel' heet? (En ook dit is geen grapje!).

Een paar kilometer verderop de tent opgezet (met toestemming en zonder preek) in een kastanjekwekerij. Boerenkool met worst bereid en genuttigd en onder het genot van een kopje oploskoffie het echte wandelaarsgevoel weer ervaren.

Na nog een afzakkertje duiken we om kwart over zeven (!) de slaapzak in. En zo komt het dat ik om kwart voor elf wakker wordt en denk dat het tijd is om op te staan. Niet dus. En na af en toe wakker te worden van de regendruppels op de tent slaap ik weer lekker verder.

Twaalf uur na het naar bed gaan staan we op. Buiten regent het en dus stellen we het ontbijt maar uit. We pakken alles in, trekken poncho's en regenpak aan en lopen een paar kilometer tot een sluisgebouw. Daar zetten we een kop thee en nuttigen dan toch ons ontbijt. Even later wordt het zelf droog; jammer genoeg maar voor een uurtje.

Deze wandeldag veel onverharde paden en opnieuw heel veel mooie dingen gezien en beleefd. Ook nu weer af en toe een korte pauze en in Zetten kopen we allerlei lekkernijen. Je moet wel jezelf kietelen als je aan het wandelen bent. Verder heel veel Waaldijk kilometers, met gelukkig erg weinig verkeer.

Gelukkig hielden we deze bui achter ons.

Rond half twee zien we in de verte Nijmegen liggen en het begint nog veel harder te regenen. Als we op de Waalbrug lopen houdt het op met gieten, maar gaat het zelfs ongelooflijk stortgieten. We worden nat tot op ons hemd. Wel blijkt m'n regenbroek volkomen en m'n schoenen redelijk waterdicht te zijn. Is dit weer toch nog ergens goed voor.

Steenfabriek langs de Waal.

De laatste paar kilometers is het meer strompelen dan lopen en dankbaar stoppen we in de stationsrestauratie. Eerst een droge, warme fleecetrui aan en dan een lekkere kop koffie. Traditiegetrouw volgt daarna de Honkiburger (met een rumcola deze keer). Na nog een kop koffie nemen we de trein naar huis. De 8 kilometer voorbij het station laten we voor wat ze zijn; misschien later nog wel eens, als de zon schijnt.

Jaap en Cees stappen over in Elst en ik blijf lekker zitten. Het was weer grandioos en Cees verheugt zich op de volgende keer. (Jaap en ik ook, maar wij gaan twee weken later weer een stuk van het Pieterpad lopen). Na nog twee keer overstappen zit ik in de IC III naar Rotterdam en zo tegen zeven uur ben ik weer thuis.

Het leukste van reizen is toch het thuis komen...

Wil je nog meer lezen over onze wandeling? Klik dan hier en kijk op de site van Jaap.

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.