Maar
waar het kon, heb ik het met de auto gedaan. Ik heb stapvoets over allerlei
akkerwegen gereden, alleen om de oriëntatiepunten te noteren. (Toos Goorhuis;
één van de twee maaksters van het Pieterpad)
In de periode 1992-1996
hebben Jaap, René en Jan het Pieterpad gelopen. Heel Nederland van zuid naar
noord; zo'n 480 kilometer in vijf 'sessies' van vier dagen. Een echte aanrader
voor de mensen die Nederland eens willen zien. Er is zelfs een boek geschreven
(door Jaap) over onze wandeling. Zie ook: http://www.wandelaar.nl/.
Hieronder het tweede deel van het verslag van die wandeling, die begon als een
gewone wandeling en uitmondde in een soort levensdoel met vrienden voor het
leven.
Wil je eerst deel één
lezen klik dan hier.
Dag 1 (5) |
(woensdag 20 oktober 1993) |
25 km |
Na precies 365
nachtjes slapen is het zo ver: back to the Pieterpad! Om een uur of half acht stap ik uit bed, eet
wat, draai een cd-singeltje van Jazzpolitie, kus Hanneke gedag en loop naar
beneden. René komt er aan en samen lopen we naar station Schiedam. Mijn pinpas
weigert in de kaartjesautomaat; gelukkig doet tie van René het wel. Op
Rotterdam stappen we in de intercity naar Eindhoven en in Dordrecht komt Jaap
er bij. Onder het genot van een kopje koffie arriveren we in Eindhoven. Daar
moeten we 20 minuten wachten op de trein naar Roermond. Tijd genoeg voor een bamihapje.
In de volgende trein is een 1e klas wagon ''omgezet'' naar 2e klas, dus zitten
we extra comfortabel. Op Roermond nuttigen we weer koffie met vlaai en gaan dan
weer verder met wandelen waar we de vorige keer geëindigd zijn. Al snel na het
station zien we de eerste roodwitte merktekens en min
of meer de hele dag kunnen we zonder ons boekje te gebruiken het Pieterpad
blijven volgen. De route volgt al snel de bossen en vrijwel de hele dag lopen
we door een schitterend gebied over ''echte Pieterpadden''. De lucht is grijs,
maar het blijft wel droog.
Na tweeëneenhalf uur lopen, zelfs een stukje Duitsland moeten we daarvoor door,
lopen we langs de grens en besluiten een pauze in te lassen. We zetten koffie
en eten keihard stokbrood met leverworst (oud brood is niet hard; geen brood is
hard, aldus één van Jaap z'n wetenswaardigheden). Op een gegeven moment komt er
een fietser aan en we vragen ons af of het een Duitser of een Nederlander is
die daar op deze grens fietst. Zelf zeg ik: ik denk een Nederlander, want hij
fietst. Waarop René zegt: welnee, het is een Duitser. Die hebben toch al onze
fietsen meegenomen?! Tsja.. dan ben je dus uitgeluld.
We lopen nog een flink stuk door en op een gegeven moment vinden we een mooie
kampeerplek. Een klein stukje verderop halen we water (we maken nog steeds
ruzie wie dat mag doen) bij een gesloten café en gaan daarna eerst eten koken.
Macaroni a la Jaap en na zo'n dag lopen smaakt dat prima. In het donker zetten
we de tent op en duiken snel de tent in, omdat het buiten erg koud wordt. We
luisteren naar een voetbalwedstrijd op de radio, maar halverwege val ik in
slaap. 's Nachts worden we overigens regelmatig wakker van de regen.
|
De meeste tijd loop je
onverhard. |
Dag 2 (6) |
(donderdag 21 oktober 1993) |
27 km |
Ook bij het opstaan
regent het en merken we dat een hoop spullen in de tent nat zijn geworden:
spijkerbroeken, shirts en René z'n tweede slaapzak. Balen!
We ontbijten met een paar kaakjes en pakken daarna alles in. Tegen de tijd dat
we weggaan is het droog geworden en de regenpakken kunnen in de rugzak blijven.
Ook vandaag is het weer een prachtige omgeving en de bossen kleuren
schitterend. Na twee uur lopen arriveren we op station Venlo en nemen we weer
een koffie met vlaai. De lange pauze beviel prima, maar na drie kwartier gaan
we toch maar weer verder richting Pieterburen. Na de nodige (?) seksshops en hashverkopers lopen we weer langs de Maas. Een
prachtig stuk. Tussendoor bewonderen we nog een kapelletje en lopen daarna weer
vrolijk verder.
Door een fout geplaatst merkteken liepen we een stukje fout en daardoor een wat
minder mooi stuk langs kassen. Al snel kwamen we echter weer op de juiste route
en moesten we over varen naar Grubbenvorst. Hier zorgden we eerst voor een
flinke omzetverhoging van de snackbar en na deze pauze liepen we al weer snel
de bossen in en genoten van de omgeving. Voor Jaap gold dit laatste wat minder:
hij had ontzettend last van z'n voeten.
Na water te hebben gehaald en nog een paar kilometer verder lopen stopten we op
een heideveld en aten onze boerenkool met worst. Na deze stevige maaltijd
zetten we de tent op, dronken nog een kopje oploskoffie en sliepen voor acht
uur.
|
Alweer een mooi
wildkampeerplekje. |
Dag 3 (7) |
(vrijdag 22 oktober 1993) |
30 km |
Het is dat tradities
doorbroken moeten worden, maar anders zou ik zeggen: traditiegetrouw stonden we
om half acht op en liepen om half negen weer langs de befaamde roodwitte merktekens. Het is heel de dag zwaar bewolkt,
maar droog en het landschap vrij afwisselend: bossen, weilanden met prachtige
vergezichten en uiterwaarden.
De eerste pauze is in een dorp waar op de deur van een café een sticker zit
met: wandelaars welkom. Op mijn vraag of ze al open zijn wordt er met een bot
'nee' geantwoord. Niet zo welkom dus... Gelukkig zit verderop een bakker waar
we een kruimelvlaai kunnen kopen. Koffie zetten doen we wel zelf op de
gasbrander. Vanwege de kou duurt het echter heel erg lang voordat het water
kookt, dus al snel schakelen we over op de benzinebrander. Vieze pannen (roet),
maar wel heel veel sneller. Na deze pauze voel ik me een stuk beter en loop
veel gemakkelijker.
Onderweg bewonderen we diverse kapelletjes en komen zelfs een aantal
medewandelaars tegen; zelfs in café het Pelgrimshuis waar we een tosti nuttigen
komen we ze tegen. Al snel na deze pauze zitten we in Brabant, waar we een paar
kilometer lopen over een paar bijzonder modderige onverharde paden. In de
plaatselijke supermarkt kopen we onze avondmaaltijd: erwtensoep en cola.
Na een stukje Brabant varen we de Maas weer over en zitten opnieuw in Limburg.
In Afferden mogen we bij een boer onze tent opzetten en na ons avondeten gaan
we nog even naar de plaatselijke kroeg om wat te drinken. We warmen wat op en
na een uurtje worden we letterlijk van onze barkruk afgekeken door de daar
aanwezige bruiloftsgasten en besluiten daarom maar naar de tent te gaan. Lekker
weer slapen.
Dag 4 (8) |
(zaterdag 23 oktober 1993) |
22 km |
Opnieuw waait het
ontzettend hard, is het zwaar bewolkt en droog. We zijn zelfs vroeger op dan
normaal. De harde wind doet ons besluiten ook vandaag maar de benzine- in
plaats van de gasbrander te gebruiken bij het thee zetten.
Al voor acht uur lopen we en de route is ook nu weer schitterend. Vooral het
heidegebied met de Schotse Hooglanders maakt veel indruk. Het tempo zit er goed
in en al voor half tien zitten we in Gennep. We lopen het centrum door en
gelukkig: precies waar boekje vier ophoudt (jawel: toen wij het Pieterpad
liepen bestond het nog uit vier in plaats van uit twee boekjes) zit een hotel.
Eigenlijk zijn ze gesloten, maar er zit een band te oefenen en daarom kunnen we
toch een kop koffie krijgen. Weliswaar zonder vlaai, maar wel: wandelaars
welkom! Om het gemis aan vlaai te compenseren halen we bij de bakker paar een
paar lekkere koeken.
De volgende viereneenhalve kilometer zijn volgens een voorbijganger de saaiste
van het hele Pieterpad. Wij vinden dat wel meevallen, en lopen dit stuk in
veertig minuten; ondanks de stevige tegenwind. Al vrij snel daarna lopen we
door een oud beukenbos. Altijd mooi; zeker in de herfst. Het terrein is wel een
stuk zwaarder: zand, modder en heuvels.
Met een paar korte onderbrekingen lopen we naar Groesbeek, alwaar we bij de
molen bus 5 naar Nijmegen pakken. Daar nuttigen we een hamburgerspeciaal
(vroeger heetten die dingen honkiburger) en pakken
dan de trein naar Utrecht. Daar nemen we afscheid van Jaap en lopen René en ik
nog even Hoog-Catherijne in om een fles apfelcorn en de nieuwe live-cd van Magna Charta te kopen.
Om zes uur zijn we thuis en genieten van de aankopen en nog meer van het
heerlijke gevoel weer thuis te zijn en terug te kunnen kijken op een
fantastische wandeling.
Klik hier om het vervolg van deze wandeling te lezen.
Terug naar hikes in Nederland.
Terug naar (wandel) vakanties.