Duin- en Polderpad (LAW 5-3) (onderdeel van een rondje Nederland)

(Op dit moment staan er alleen van de laatste etappe foto's op deze pagina,  binnenkort (??) worden ze van de rest toegevoegd).

De inleiding:

Na de voltooiing van het Pieterpad en als 'tussendoortje' het Oeverloperpad besloten Jaap, René en Jan een rondje Nederland te gaan lopen. Natuurlijk niet aan één stuk... Drie, vier dagen zonder vrouw en kinderen is immers vaak lang genoeg!  Een aantal LAW's werden aan elkaar geknoopt en in oktober 1998 startten we in Sluis met het Deltapad en oktober 2015 waren we, na in totaal 63 dagen, rond! Daarbij hebben we overigens beide takken van het Deltapad én de Afsluitdijk gelopen.

Hieronder volgt het verslag van het Duin- en Polderpad of klik hier als u bij het begin wilt beginnen.

Terug naar boven.

Twee dagen na de dag dat de wereld veranderde; de dag dat de twee torens van het WTC in New York en een gedeelte van het Pentagon door het ''invliegen'' van een vliegtuig vernietigd werden. En wij gaan weer verder met ons rondje Nederland... Toch een beetje een dubbel gevoel: je verheugt je ieder jaar weer op deze tocht en maakt een hoop lol en aan de andere kant: misschien wel 10.000 onschuldige mensen vermoord door een terroristische aanslag...
Des ondanks was het toch weer heel erg leuk om René en Jaap in Haarlem te zien. Eerst koffie met vlaai en daarna Haarlem door. Veel foto's want nu schijnt de zon wel. En gelukkig houden we het, in tegenstelling tot wat de weerberichten voorspellen, vrijwel de hele dag, tot de tent staat, droog.
In eerste instantie zit het tempo er niet echt in, maar na een paar kilometer, als we ook de splitsing met het Visserspad gehad hebben, gaat het sneller. Of zou dat komen omdat Jaap toch echt een leesbril nodig heeft en we daar pas na een paar keer verdwalen achterkomen?
We nemen niet de hoofdroute, maar de aftakroute. Niet zozeer vanwege Bloemendaal, een rijk gehekte Yuppen-plaats, maar wel vanwege de uitkijktoren, het Kopje van Bloemendaal, het hoogste duin van Nederland en de prachtige ruïne van Brederode.
Na het pareltje, wat Oud Velsen in onze ogen is, arriveren we bij de snackbar bij de pont. Een mooi moment voor een lange pauze. Na nog een paar kilometer door een ''wild park'' lopen we over het terrein van de Hoogovens. Van de Hoogovens zelf zien we overigens niet zo veel.
In het aangelegen duingebied zetten we de tent op: net op tijd, want het begint te regenen, dus koken en eten we in de tent. Water halen we een stukje verderop; dat moet toch een beetje vreemd zijn: op een donderdagavond in september staan er ineens twee heren voor je deur en die vragen zes liter water....
Na de macaroni wordt het weer droog en gingen we nog even buiten zitten. Kijken naar enerzijds het pittoreske Wijk aan Zee en anderzijds het felverlichte futuristisch aandoende Hoogovencomplex. Nederland in een notendop?! En na nog wat bespiegelingen onder het genot van een lekkere borrel duiken we de slaapzak in.

Terug naar boven.

Na een droge nacht en een ontbijt met een paar spatjes regen brak de zon weer door en tijdens deze wandeldag zouden we perfect wandelweer hebben: halfbewolkt en niet te warm.
's Morgens deden we rustig aan en pas om negen uur gingen we op stap. Na Wijk aan Zee voerde de wandeling door een duingebied, maar dan wel van een heel andere orde dan gedacht: de omgeving leek wel wat op de Kempen en was dus heel mooi. Na zo'n 12 kilometer kwamen we bij café Johannas Hof, en dat is geen aanrader: matige kwaliteit eten en drinken, wat niet op het door ons gevraagde tijdstip kwam (dus niet de thee bij de omelet bijvoorbeeld, maar tien minuten er voor), ruim 10 gulden te veel op de rekening en toen we daar wat van zeiden kon er geen eens een excuus van af. Niet stoppen, maar doorlopen dus als je hier bent!
Verder weer door een duingebied. Wel heel opvallend: afgezien vanaf ons kampeerplekje hebben we de zee al die tijd verder niet meer gezien. 
In Egmond aan Zee weer een horeca-pauze met een heerlijke sorbet. Verder nog wat boodschappen gedaan, waaronder een paar lekkere biertjes voor bij de tent.
Na een stukje bovenop de duinen volgt er een paar kilometer strand. Dat liep zo lekker (het zand is erg hard) dat we besloten wat van de route af te wijken en over het strand naar Bergen aan Zee te lopen. Daar weer water gehaald en verder gelopen door een natuurgebied. Inmiddels hebben we er zo'n 30 kilometer op zitten en gaan we op zoek naar een kampeerplekje. Gelukkig vinden we er snel één; eigenlijk geen kunst aan in zo'n gebied; lekker de rugzak afgooien en een aperitiefje nemen. Dit zijn toch de momenten die het wandelen zo fantastisch maken!
Na een heerlijke maaltijd en een kopje koffie nemen we een biertje en gaan nog uren zitten bomen, onder het genot van bier en chips. Er ontstond een lichte vorm van paniek toen Jaap sliep en wij geen opener bij ons bleken te hebben. Gelukkig bleek ook René tenslotte een flesje bier met een lepel te kunnen openen! En toen ook dat laatste flesje leeg was besloten we dat het mooi was geweest voor vandaag en doken lekker de slaapzak in.
 

Terug naar boven.

Na een nacht met wat regen en ontbijt in de tent werd het gelukkig droog en dat zou het min of meer de hele dag blijven. Wel hielden we de hele dag onze regenjas aan vanwege de wind.
Zo rond een uur of acht waren we op pad. Eerst een stuk door een duingebied, naar Groet toe. Veel hoge duinen met prachtige uitzichtpunten. René en Jaap hadden beiden wat last van hun voeten, maar des ondanks hielden we het tempo er aardig in.
In Groet leken alle horecagelegenheden gesloten, dus zetten we zelf koffie en haalden het bijbehorende lekkers bij de bakker verderop. De kwaliteit was redelijk, in tegenstelling tot de kibbeling die we bij een viskar verderop kochten: die was echt super en we kregen, omdat het seizoen na vandaag toch over was, nog een blikje limonade gratis ook. Maar ook zonder dat: in Groet staat een aan te raden viskraam!
Na Groet volgde een paar kilometer grasdijk. Afzien, vooral door de harde tegenwind en het ongelijke terrein. Wel hele mooie vergezichten. De Hondsbossche Zeewering deden we grotendeels onderaan de dijk: het waaide echt veel te hard om bovenop te kunnen lopen.
In Petten zat geen café aan de route, dus verder door de duinen naar Callantsoog. Daar een uitgebreide pauze genomen en lekker bijgekomen voor we de laatset korte etappe van deze dag zouden gaan lopen.
Eerst een stuk polder en toen weer duinen. Helaas absoluut geen goede kampeermogelijkheden, dus tenslotte de tent op een volkomen waardeloze plek opgezet. Hoe waardeloos zou pas later blijken...
Eerst maar eens eten gekookt en terwijl we net zaten te eten kwam er een inktzwarte lucht aanzetten. In recordtijd de buitentent opgezet en dankzij een superstaaltje teamwork konden we net nadat de eerste grote druppels vielen de pan leeg eten in de tent.
Jaap las vervolgens wat gedichtjes en andere stukjes uit z'n dagboek voor en wij luisterden slechts en dronken wat van ons biertje. Om een uur of half tien ging Jaap slapen en René en ik boomden nog een paar uurtjes verder, tot ook de liter berenburg op was. (We beginnen op alcoholisten te lijken als je dit verslag zo leest, geloof ik, maar geloof me: in de praktijk loopt het wel los).
Toen we gingen slapen bleek pas echt hoe beroerd de tent stond: tussen hoofd- en voeteneinde zat, ongelogen, enige tientallen centimeters hoogteverschil. Andersom liggen hielp ook al niet echt.

Terug naar boven.

Na toch nog een nacht als een blok geslapen te hebben (lang leve de alcohol) stonden we om zeven uur op. Ook vandaag weer ontbijt in de tent, want af en toe regende het flink. Maakt niet uit; het is onze laatste wandeldag van deze reis en dan is het niet zo heel erg als dingen nat worden.
Na eerst een stukje ons pad vervolgd te hebben leidde de route door een veel bredere duinengebied, met, natuurlijk, de mooiste kampeerplekjes. Eén van de wandelwetten van Murphy luidt niet voor niets: de mooiste kampeerplek ligt een kilometer voorbij de plaats waar jij je tent hebt opgezet. Het was overigens niet alleen een mooi gebied om in te kamperen, maar zeker ook om in te wandelen.
Na tien kilometer een onverwachte meevaller: net voor Den Helder zat een restaurant wat geopend was. Natuurlijk koffie met appeltaart voor we onze laatste vijf kilometers zouden voltooien. Mooie kilometers trouwens: aan de voet van de dijk met uitzicht op zee, Texel, boten en geweldige wolkenpartijen en af en toe een zonnestraal om details uit te lichten. Gaat vast een paar hele mooie dia's opleveren! Kortom: ook al regent het af en toe: dit is genieten!
Nog een klein stukje door Den Helder en dan zijn we op het station. Even wachten op de trein en na een korte overstap arriveren we in Leiden. En ondertussen sloegen we aan het rekenen en concludeerden dat we dit jaar onze 1000e (!) kilometer met rugzak in dit gezelschap hadden gelopen. Waar? Zo ongeveer bij dat volkomen foute restaurant (Johannas Hof) op de tweede dag...
In Leiden lekker wezen Chinezen en afscheid van Jaap genomen. Bedankt vrienden; volgend jaar weer verder!
En toen naar huis, waar Hanneke en ik, na een snelle kop espresso en douche, naar een bbq zijn gegaan. Heel erg gezellig met een stel hele goede vrienden, maar eigenlijk is het toch prettiger om thuis te zijn, na weer zo'n geweldige wandelvakantie.

Terug naar boven.

De wekker loopt op de normale tijd af. Ik ga weliswaar niet werken, maar verder met ons rondje Nederland en moet dus toch vroeg op. Tot Amsterdam Sloterdijk reis ik alleen. De krant zorgt er voor dat de tijd toch nog redelijk snel gaat. Met Jaap en René reis ik samen verder naar Schagen. De trein rijdt een stukje om en daardoor missen we de bus naar Callantsoog. Een perfecte kop koffie en dito appelgebak maken het tot een aangename wachttijd.
Zo rond een uur of elf zijn we dan toch weer op het Duin- en Polderpad. Na even verkeerd (!) lopen en twee kilometer die we al eerder hebben gewandeld zijn we op de route naar de Afsluitdijk. De eerste kilometers zijn redelijk saai: uitgestrekte polders en grasdijken. 

Op de grasdijk.

Wel is het heerlijk wandelweer: zonnig, een beetje wind en net niet te heet. In Oude Sluis gaan we langs het water verder. Anna Paulowna laten we net links liggen en dan kilometers over een rechte asfaltweg. Geen wandelen voor beginners. 
Het stuk langs de Amsteldijk is overigens wel heel mooi.
Tegen half acht arriveren we in Hippolytushoef. Een leuk dorpje en een snackbar met een terras. De unieke kerktoren is helemaal van steen. Na een pauze van een half uurtje lopen we nog een klein stukje verder en in Stroe mogen we de tent bij een boer opzetten. Zo'n 100 meter voor een camping staan we prima. Tijd voor spaghetaria. En na de maaltijd, oploskoffie en nog een slokje apfelcorn gaan we om iets over elf naar bed. Snel slapen.

Terug naar boven.

Vrijdag de 13e en de Afsluitdijk op het programma. Dit kan geen toeval zijn. Het zal een warme, maar geen hete dag worden. Eerst ontbijten, spullen pakken en zes kilometer naar Den Oever lopen. Vooral het stuk over de kleidijk was erg mooi. In het dorp boodschappen gedaan en koffie gedronken. En toen de Dijk. Ruim 30 kilometer asfaltstampen.
Tsja... wat valt er verder nog te schrijven? Rechtdoor, herrie, rechts een snelweg en het IJsselmeer en links een grasdijk. Meer valt er eigenlijk niet te melden. Nou ja: na vijf kilometer een monument en een restaurant en halverwege nog een benzinepomp, waar we anderhalf uur in de schaduw van een viaduct hebben gelegen en een bal gehakt en een Fanta bij de pomp vandaan hebben genuttigd.

de Afsluitdijk

Na de Dijk nog een kilometer asfalt voor we in Zurich waren. Bij een restaurant een biertje op het terras gedronken en een plekje voor de tent gevraagd. Tegen een kleine vergoeding mag dat. En zo betalen we voor de eerste keer in ons elfjarige wandelbestaan (althans: in deze combinatie) voor een overnachting. 

Kamperen bij een restaurant.

Lekker op het terras nog wat gedronken en gegeten. Zelden zulke lekkere saté op. Na nog een toetje de tent opgezet en terwijl Jaap al ging slapen hebben René en ik nog wat gebiljart met de plaatselijke jeugd. Erg beleefde jongelui daar! 
Na nog een afzakkertje voor de tent zijn ook wij maar gaan slapen. Morgen het Friese Kustpad; vast spannender dan de Afsluitdijk...

Terug naar boven.

Klik hier als je het vervolg van deze wandeling (het Friese Kustpad) wilt lezen.

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.