Drie dagen kanoën rond Zwolle.

Een aantal jaren geleden waren Hanneke en Jan in Noorwegen en Zweden op vakantie. Eén van de dingen die ze daar gedaan hebben was een meerdaagse kanotocht in een verlaten gebied. 's Avonds wild-kamperen en kampvuur stoken. Geweldig leuk en voor herhaling vatbaar.  In de zomer van 1997 gingen ze een vergelijkbare tocht maken rond Zwolle. Weliswaar niet in een verlaten gebied, niet wild-kamperen en geen kampvuur, maar wel ook heel erg leuk!
Hieronder het verslag van die drie dagen.

Dag 1

 (zaterdag 12 juli 1997)

18 km

Als we vanmorgen na het ontbijt de laatste spullen hebben ingepakt pakken we de trein naar Zwolle. Deze keer niet om te lopen, maar om te kanoën. We 'doen' eerst nog een koffie met appelgebak en dan lopen we naar het verhuurbedrijf, waar onze gereserveerde kano al klaar ligt. We gooien de rugzakken erin en verlaten peddelend de stad.
Al snel hebben we de slag te pakken en in een gestaag tempo varen we het Zwarte Water af. In het begin varen er flink wat plezierbootjes, maar dat aantal neemt snel af. We varen tussen vrij hoge oevers met polders en af en toe bomen in de verte. Ook zien we heel veel futen en redelijk veel bloeiende bloemen.
Aan het begin van de Overijsselse Vecht houden we een korte pauze met bijna kokende Fanta en vloeibare camembert op brood. En de zon die dat veroorzaakte zou de hele dag bij ons blijven. Na nog een sluis, waarbij de kano uit het water getild moest worden varen we nog een klein stukje door en vlak voor Dalfsen mogen we, bij mensen in de tuin, de tent opzetten.
Even lijkt het eten koken te gaan mislukken (we hebben de verkeerde brander meegenomen), maar gelukkig blijkt er nog een reservesleutel (waarmee je de brander kunt regelen) in de rugzak te zitten, dus kunnen we toch macaroni koken. Na nog een kopje oploskoffie en blikje Fanta wassen we ons wat en duiken daarna de tent in.

Dag 2

 (zondag 13 juli 1997)

33 km

Vanmorgen rond half negen brandt de zon ons de tent uit en na alles ingepakt te hebben en ontbijt laten we de kano te water. We zijn gisteren flink verbrand dus hou ik de hele dag een handdoek over m'n benen liggen. We hebben weer een redelijk hoog tempo te pakken en al snel komen we bij een stuw, waar we de kano weer even het water uit moeten tillen en bij de camping daarnaast een kopje koffie drinken.
Na deze welverdiende pauze varen we verder. Op het water is het doodstil met zelden een tegenligger. Bij Ommen varen we een stukje te ver door vanwege een fout op de niet al te duidelijke kaart die we hebben meegekregen. Maakt niet uit: al snel zitten we op de Regge; een mooi riviertje waar alleen kanos mogen komen.
Aan het einde van de Regge zitten twee oversteken en bij de laatste zit een café. Natuurlijk drinken we daar wat en gaan dan via een kanaal weer verder. We varen nog een flink stuk door en in Lemelerveld moet de kano weer het water uit. Het begint dan te druppen en te onweren, dus vragen we daarom de kano bij de dokter in de tuin te mogen leggen en daarvandaan naar de camping te lopen, Geen probleem en de dokter brengt ons zelfs met haar auto. Dat is maar goed ook: we zijn nog maar net gearriveerd op de camping of het begint gigantisch te gieten. Zelden zo'n grote bui gezien!
Als het ergste over is rennen we met de eigenaresse van de camping naar hun caravan (ze kamperen op hun eigen camping bij hun eigen boerderij) en daar krijgen we direct een kop koffie. We kletsen nog wat en ze biedt zelfs aan dat we in de boerderij mogen slapen. Wat een gastvrijheid! Als het (bijna) droog is besluiten we toch maar de tent op te zetten en koken weer macaroni. 
Na weer een kopje oploskoffie weer vroeg naar bed.

Dag 3

 (maandag 14 juli 1997)

20 km

Ook nu worden we om half negen de tent weer uitgebrand, Als we een klein uurtje later klaar staan om te vertrekken biedt de campingeigenaresse ons aan weer terug naar de kano te brengen. Nou, heel graag.
Even later sjouwen we de kano weer het water in en langs prachtige bloembermen varen we de nodige kilometers. We hebben een flink aantal oversteken en wind tegen, dus geen lichte dag vandaag.
De paar kilometer voor Zwolle is een saai stuk: hoge oevers en geen bloemen. Gelukkig is varen door Zwolle zelf wel heel leuk: eerst langs woonboten en dan dwars door het centrum. Heel apart om een stad vanuit een kano te zien.
Als we onze kano hebben ingeleverd drinken we eerst koffie met appelgebak en dan per trein naar Utrecht om een hapje te eten. En na nog een korte overstap in Rotterdam komen we weer terug in Schiedam.

Terug naar (overige) vakanties.

Terug naar (wandel) vakanties.