Van Groesbeek naar Vorden over het Pieterpad

Inleiding:
In de periode 1992-1996 heeft Jan het Pieterpad samen met vrienden Jaap en René gelopen. In 2020 startte Jan weer op de Pietersberg, maar deze keer met het hele gezin. Hieronder volgt het reisverslag van het derde deel van Groesbeek tot Vorden. Circa 80 kilometer in vier dagen. Wil je eerst het eerste deel van deze wandeling lezen klik dan hier. In mei 2021 liepen ze naar Coevorden en met Pinksteren tot Rolde. Het laatste deel van het pad liepen ze in april 2022 en daarmee duurde het deze keer slechts iets langer dan een jaar om het hele pad af te ronden!

Dag 1

(vrijdag 2 april 2021)

20 km

Met Pasen gaan Hanneke, Jan en hun achtjarige tweelingzoons Eljer en Jilke weer verder met het Pieterpad. Deze keer niet dankzij, maar ondanks Corona: vier dagen vrij is voor ons al heel snel lekker wandelen in Nederland. En zo liepen we dus rond kwart voor acht richting metro om met de trein naar Breda en vervolgens Nijmegen te gaan. Helaas een paar minuten vertraging, waardoor we onze aansluiting missen en een half uur later in Groesbeek zijn om onze wandeling te kunnen vervolgen.
Het is bewolkt en de zon komt er af en toe doorheen, maar het is toch best guur. Geen lange pauzes vandaag. Al snel zijn we de stad uit en lopen we onverhard verder. Een heuvelachtig landschap. Eerst nog wat open, later meer bos.

Lekker wandelen in het bos.

De route brengt ons bij de Duivelsberg, waar gelukkig een horeca-to-go zit. De appeltaart met slagroom is perfect en de koffie smaakt ook erg goed en als ik de rest van het gezin mag geloven zijn de tosti’s ook al erg lekker.
Een steile afdaling en bij het water lopen we Duitsland in. Eerlijk gezegd volgen dan niet de mooiste kilometers van het pad. Vrij veel verharde wegen en landschappelijk wat saaier: grote grasvelden en akkers.
In Leuth een pauze in een bushokje, even uit de wind zitten en dan verder. Al snel over een graspad langs een beek.

Eljer en Jilke op een graspad.

Nog een uurtje tot Millingen. In dat dorpje zullen we vannacht in een B&B slapen. Zoals zo vaak een bijzonder gastvrije ontvangst. Lekker douchen en in de keuken mogen we de bestelde snacks opeten. We hebben niet heel veel gegeten de rest van de dag, dus zijn er best aan toe. Het broodje hamburger nadert perfectie. Er is overigens zoveel eten bezorgd dat we het niet op krijgen.
We stoppen Eljer en Jilke in bed en nemen zelf nog een biertje in de keuken voor we ook ons in bed in duiken om lekker te gaan slapen.

Dag 2

(zaterdag 3 april 2021)

24 km

We hebben ons ontbijt om acht uur gereserveerd, want de pont gaat om negen uur. Volkomen volgens verwachting is het ontbijt dik in orde en mogen we zelfs lunchpakketjes smeren. Service met hoofdletters!
Een paar minuutjes lopen naar de pont, waar meerdere Pieterpadders staan te wachten. De overtocht zelf is waarschijnlijk gelijk het hoogtepunt van de dag voor Eljer en Jilke: de schipper van de Heen-en-Weer laat het sturen en gas geven naar de overkant van het drukbevaren Bijlandsch Kanaal (of is het hier toch de Rijn?) vrijwel helemaal aan hen over. De rest van de passagiers wordt hier wel zeeziek door vrees ik.

De mannen varen ons veilig over de drukbevaren rivier.

Het is bewolkt en er staat een stevige gure wind. Later op de dag wordt het wat zonniger en is het landschap wat minder open en gaan de softshells en truien uit. Het eerste stuk zijn we erg blij met wat extra laagjes kleding.
Aan de overkant van het water eerst nog een rustige weg en een stukje onverhard, maar net voor Tolkamer gaan we een dijk op en zeker na het dorpje zelf wordt het lopen langs een erg drukke weg.

Gelukkig is het niet constant druk op de dijk.

Er wordt overigens hard gewerkt aan een binnendijks gelegen vrijliggend fietspad zien we. Nu genieten we van het uitzicht over de drukbevaren Boven-Rijn. Bij Spijk, waar de Rijn dus Nederland binnenkomt (en niet in Lobith, zoals veel mensen denken) verlaten we de dijk en lopen richting Hoch-Elten. Dat zie je echt al van heel ver liggen. Vanaf de voet van de berg is het eigenlijk alleen nog maar onverhard lopen vandaag.
Eerst klimmen naar de kerk én een pannenkoekenrestaurant, waar ze pannenkoeken-to-go verkopen. Perfecte timing en ze smaken ook nog erg lekker.

Pannenkoeken-to-go.

Verder door het bos. Veel tegenwandelaars hebben een Pieterpadboekje in hun hand en/of –poppetje aan hun tas. Eljer en Jilke krijgen ook vandaag weer veel complimenten en lijken met stip de jongste wandelaars te zijn.
Op de kaart ziet de route er wat saai uit (rechte paden door het bos), maar in de praktijk valt het erg mee: door de hoogteverschillen kun je niet heel ver vooruit kijken. Bovenop op de uitkijktoren kun je een paar dagetappes ver kijken, ondanks dat het wat heiig is. En onze mannen hebben blijkbaar nog energie over: ze lopen zelfs een tweede keer omhoog als blijkt dat mama ze niet heeft zien zwaaien.

De uitkijktoren.

Net voor Braamt verlaten we het bos en lopen de laatste kilometers naar de B&B. Daar krijgen we eerst een drankje van het huis en als we daarna ingecheckt zijn nemen we nog een biertje om even buiten op het terras te gaan zitten. Jilke blijkt nu toch best moe te zijn, maar ja, tussen negen en half vijf zo’n 24 kilometer wandelen als je acht jaar bent is natuurlijk een prachtige prestatie.
Lekker douchen en dan naar binnen om de bezorgde pizza’s en pasta op te eten. Na het eten duurt het niet lang meer voor onze Lottumse vrienden Bart, Suzanne, Rens, Lieke en hun hond Harry arriveren. Morgen zullen ze, net als de vorige keer, ons weer een dagje vergezellen. Ondanks de verplichte Corona-anderhalve meter is het natuurlijk ontzettend leuk en gezellig om ze weer te zien! Eljer en Jilke moeten vrij snel daarna naar de bedstee, zeker Jilke is echt heel moe. De volwassenen drinken nog een biertje, maar heel laat wordt het niet en om kwart over elf gaan ook wij naar bed.

Dag 3

(zondag 4 april 2021)

18 km

We hebben om half negen ontbijt gereserveerd en ook hier is dat erg lekker en uitgebreid. Dan de (dag)rugzakken ophijsen en naar buiten. Het is opnieuw een grijze dag, maar gelukkig wel wat minder wind dan gisteren, hoewel ik ook vandaag vrijwel de hele dag drie laagjes aan heb.
We hebben er een hoog tempo in vandaag en de eerste kilometers vliegen voorbij. Veel stukken verhard en landschappelijk niet altijd even bijzonder. Zeker omdat het licht niet meewerkt maak ik maar nauwelijks andere foto’s dan foto’s van de overige zeven wandelaars van ons gezelschap. Het gebiedje net voor de waterzuivering bij de Oude IJssel is wél erg mooi.

Eén van de mooiste stukjes van vandaag.

Vrij snel daarna horeca met een koffie-to-go. Een vrij chique restaurant wat waarschijnlijk alleen door Corona wandelaars als doelgroep heeft. Zowel de koffie als bijbehorende mét smaken overigens prima en mogen we zittend in het gras voor het restaurant nuttigen.
De omgeving verandert niet heel veel, hoewel we nu officieel in een ander gebied, namelijk de Achterhoek, wandelen De kilometers voor kasteel Slangenburg zijn, net als het kasteel zelf, weer wél een hoogtepunt van het Pieterpad. Ook hier tijd voor een (koffie)pauze, maar heel lang stoppen we niet. Daar is het te guur voor.

Kasteel Slangenburg is een ander hoogtepunt.

Ook vandaag weer veel Pieterpadders, waaronder een paar mensen die gisteren ‘’zeeziek’’ op de pont zijn geworden. Op het pad wisselen verhard en onverhard elkaar af en met hier en daar een mooie of minder mooie boerderij lopen we Zelhem binnen. Daar staat de auto van onze medewandelaars en nemen we afscheid van elkaar. We hebben echt vreselijk goed doorgelopen: het is pas tien over drie. Vrienden bedankt: het was echt heel leuk om weer samen met jullie een dagje te mogen wandelen en zeker Eljer en Jilke zullen het nog vaak over deze dag hebben. Geen idee of ze Lieke, Rens, Harry of Pokémon-to-Go daarbij het leukste vonden overigens. Ach, waarom kiezen?!
Wij lopen nog een paar honderd meter naar onze B&B. Helaas blijkt de supermarkt gesloten op Paaszondag. Dat wordt dus weer eten laten bezorgen in plaats van zelf koken. Enfin, het is niet anders.

Warm welkom in de B&B.

Een hartelijke ontvangst en een ruim huisje, wat het een stuk aangenamer maakt nu we zo vroeg zijn. Ook staat er een koffiezetapparaat en koffie, dus wat meer drinken lukt ook makkelijker.
Douchen, spelletje doen en eten. Ook vanavond blijft er veel over.
Zodra de mannen vervolgens, en niet al te laat, in bed liggen, drinken Hanneke en ik nog een biertje. Het opdrinken wordt onderbroken als Eljer moet overgeven. Gelukkig niet al te veel ‘’schade’’ en al snel ligt hij weer in dromenland, waar wij een uurtje later ook heengaan.

Dag 4

(maandag 5 april 2021)

18 km

We slapen uit, want we hoeven pas om tien uur in het centrum te zijn, waar we Sven zullen ontmoeten om gezamenlijk naar Vorden te lopen. Voor die tijd een nóg lekkerder en uitgebreider ontbijt dan de voorgaande dagen. Dan de laatste spullen inpakken, maar niet de regenpakken. Die gaan aan: er zullen pittige buien vallen vandaag. Hagel en, al dan niet natte, sneeuw en een stevige noordelijke tegenwind maken het een gure wandeldag.
De bus met Sven erin arriveert gelijktijdig met ons en met z’n vijven lopen we Zelhem uit. Oorspronkelijk zouden Laurien en Thomas ook meegaan, maar gezien de weersomstandigheden is dat een no-go: baby’s en sneeuwstorm is nu eenmaal niet zo’n goede combinatie.

Af en toe sneeuwt het vandaag.

Al snel onverhard en door een boerenland. Mooie boerderijen. Dan een stukje bos, wat ook lekker beschut loopt. Bij de golfbaan kunnen we een kop koffie kopen en mogen deze zelfs binnen in de hal opdrinken. Toch lopen we al snel weer verder en via een landgoed en een mooi stukje natuur gaan we richting de molen van Linde. Er lijkt weer een grote bui aan te komen, dus als er een snackkar met afdak staat eten we toch maar eerst een frietje. Misschien wel de lekkerste van het hele Pieterpad.

Maar gelukkig schijnt af en toe de zon.

Nog een paar kilometer afwisselend landschap naar het kasteel van Vorden én de voetafdrukken van Toos en Bertje; de bedenksters van het Pieterpad. Na het schitterende kasteel is ons boekje uit en zijn we op de helft van het pad (of zelfs ruim er overheen als je de kilometers telt).

Eljer en Jilke in de voetsporen van Toos en Bertje.

We lopen nog een paar honderd meter verder, tot we bij het station zijn. Zo’n 18 kilometer in net vijf uur zitten erop.
Bij het station staat de auto van Sven en met hem rijden we naar Rotterdam Alexander, om daar met de trein en metro het laatste stukje naar huis af te leggen. Een relatief gure etappe van het Pieterpad zit erop, waarbij we gemiddeld ontzettend hard gelopen hebben. Binnen enkele weken hopen we de volgende etappe af te leggen. Ik kijk er nu al weer naar uit!

In mei liepen ze het volgende stuk: van Vorden naar Coevorden. Klik hier om dat te lezen.

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.