Scoutingkamp in Harnö (Zweden)

Na het bezoek aan een internationaal Scoutingkamp in IJsland werden Hanneke en Jan uitgenodigd door een stel Zweden om in 1997 deel te nemen aan een heel groot internationaal Scoutingkamp in Hārnő. Ze namen deze uitnodiging aan en gingen, samen met zeven Nederlandse vrienden, naar dat kamp. Aansluitend liepen Hanneke en Jan nog een gedeelte van de Hoglandsleden (een lange afstand wandelpad in Zuid-Zweden). Wil je alleen daar over lezen, klik dan hier. Wil je de vakantie in chronologische volgorde volgen, lees dan gewoon verder.

Logo van het kamp.

Dag 1 en 2

(24 en 25 juli 1997)

Na een dagje werken en de laatste huishoudelijke zaken en het nuttigen van een snackbarmaaltijd gaan we 's avonds om een uur of zeven naar Rotterdam, waar William, Dave en Karin ook al zijn. De Eurolines-bus vertrekt precies om kwart over acht en o.a. Henk staat ons uit te zwaaien. We 'kraken' direct twee keer vier stoelen met tafels en amuseren ons prima. Vrijwel de hele reis eten en drinken we aan één stuk door. In Bremen komen er (helaas) drie mensen bij ons zitten, dus zitten we wat minder ruim Van de ruim 25 uur durende busreis (minus twee keer een korte overtocht) naar Stockholm kaarten  we er zeker 22. En midden in de nacht wordt je dan helemaal suf van dat kaartspel 'boompje bouwen', zodat Dave ineens niet meer weet dat introeven verplicht is... Van de resterende drie uur slapen we er zeker ook nog tweeëneenhalf, en verder kun je erg lachen met een Zweeds woordenboekje.
In Stockholm is Remco gelukkig makkelijk te vinden en samen met Ölle, een ontzettend aardige oudere Zweedse Scout, gaan we naar Johan en Anne-Marie. Die hebben net een inbraakpoging in hun auto gehad en daardoor een lege accu. Gelukkig weet de Zweedse ANWB, gearriveerd in hele grote auto, wel raad.
Gezamenlijk rijden we naar een Scouthouse, waar Monique ook al op ons wacht. Na nog een avondwandeling (omdat Remco de weg niet meer weet) douchen we ons in een jeugdherberg en dan lopen we terug, om eindelijk te gaan slapen.

Dag 3

(zaterdag 26 juli 1997)

Tegen acht uur staan we op en na alle spullen te hebben opgeruimd en ingepakt gaan we met de bus van Ölle naar het kampterrein. Daar aangekomen regent het een beetje, maar is verder alles wel redelijk goed georganiseerd. Door wat misverstanden aan onze kant lijkt er van alles fout te gaan, maar gelukkig wordt alles goed opgelost en slapen Johan en Anne-Marie (die zwanger is) in hun eigen tent en de rest ieder bij zijn of haar eigen (internationale) troop, onder een zeiltje.
De troop waar ik deel van ben is wat minder handig en omdat ikzelf een ontstoken pees in m'n rechterschouder heb, duurt het langer voor ons kampement staat. Met drie Zweden en een Zwitserse lukt het tenslotte toch en tegen acht uur hebben we ook de macaroni nog gekookt en het gehakt gebakken. Na deze prima maaltijd (met komkommer) arriveren onze twee troop-genoten uit El Salvador en dan zijn we compleet. 
Na de afwas is er nog een korte meeting en de rest van de avond brengen we door in wisselend gezelschap; waar onder een Fin die tijdens de Wereld Jamboree de hike van 'More Than Just A Hike' nog heeft gelopen! Tenslotte gaan we, letterlijk en figuurlijk, vroeg onder zeil.

Dag 4

(zondag 27 juli 1997)

Na een redelijke nacht worden we om een uur of zeven gewekt. De zon schijnt en slechts af en toe zien we een wolkje. Na het ontbijt gaan we ons kampement iets uitbreiden. Het was namelijk iets te klein voor de hele troop, dus wordt er nog een zeil voor gemaakt. Ook wordt er nog een vuurtafel gemaakt en het gaat zowaar wat beter georganiseerd dan de dag ervoor.
Door de lange periode van droogte in Zweden deze zomer mogen we alleen bij het ontbijt en diner vuur maken. Tussen de middag lunchen we daarom met crackers en aanmaaklimonade. Verder doen we, mede door de warmte, niet veel meer, afgezien van een korte meeting voor alle internationale leden.
Een groot gedeelte van de middag breng ik door met Johan en Dave, terwijl Hanneke, Karin en Anne-Marie gaan kanoen. Wij lopen wat rond en gaan een flink stuk zwemmen in het meer, wat aan de rand van het kampterrein ligt.
We blijken overigens niet de enige Nederlanders te zijn: Henk-Jan, die we via verhalen van Rutger (een Scoutingvriend uit Uithoorn) al van naam kennen, is ook op dit kamp aanwezig. It's a small world... (Nog later zullen hij en z'n Zweedse vriendin zelfs mede stafleden van ons HIT-team worden, maar dit terzijde).
's Avonds eten we aardappelpuree, rauwe worteltjes en worstjes. Jammer alleen dat er geen toetje of koffie na is. Later op de avond is er kampvuur (zonder vuur) en helaas gaat vrijwel alles in het Zweeds; des ondanks is het best gezellig. En door de rest van de avond met diverse mensen door te brengen, weet ik me prima te amuseren.

Dag 5

(maandag 28 juli 1997)

Om een uur of acht sta ik op, terwijl de rest van de troop tot half elf blijft liggen. Zal wel komen door het slechte weer: veel (forse) buien vandaag. Het was eigenlijk de bedoeling dat we van 12 tot 12 op hike zouden gaan, maar omdat niet iedereen van de troop de juiste uitrusting bij zich heeft, of geblesseerd is, besluiten we maar van deze zware hike af te zien. Iedere troop heeft overigens zijn eigen programma samengesteld op dit kamp.
We besluiten daarom om tassen te maken voor de marketday. (Marketday is een dag op het kamp waarop geprobeerd zoveel mogelijk geld voor een goed doel binnen te halen). Bij onze troop hebben zich twee Duitse leiders gevoegd, die overdag, als hun kinderen bezig zijn, weinig te doen hebben. Ze zijn erg aardig en passen prima bij de rest van ons team.
Halverwege de middag komen Niklas en Jokim (de twee Zweden die ons uitgenodigd hebben om aan dit kamp deel te nemen) ook nog langs, wat natuurlijk hartstikke leuk is. Zij zijn immers één van de belangrijkste redenen waarom wij hier zijn.
Aan het einde van de middag drinken we nog een kop koffie in de bar en dan wordt het weer tijd om eten te gaan koken. We eten rijst met ham, ui en erwtjes en vooral door de uit Nederland meegebrachte kerrie wordt het best lekker.
William, Monique en Dave hebben inmiddels een tent opgezet, want om diverse redenen zien die het slapen onder een zeil niet meer zo zitten. Gelukkig kent onze troop geen grote (water)problemen, dus wij liggen allemaal nog onder het zeil.
's Avonds nog wat drinken en kletsen in de alcoholvrije bar en vroeg naar bed.

Dag 6

(dinsdag 29 juli 1997)

Vanmorgen redelijk vroeg opgestaan en na een paar crackers met kaas wordt het tijd om naar de bus te gaan. Met voornamelijk de internationale gasten gaan we snel op weg en na wat zoeken arriveren we in de oude stad van Stockholm. Daar aangekomen gaan we eerst met het gehele Nederlandse contigent koffie met gebak nuttigen.
Na deze prima stop gaan we met een grotere groep naar het wisselen van de wacht kijken, maar dat was verder niet echt spannend. Met Niklas, onze (Scouting)gids gaan we vervolgens wat eten (the fatter the better!) en daarna maken we een boottochtje naar het Vasa-museum.
Daar staat een compleet schip wat zo'n 350 jaar geleden gezonken is en in een schitterende staat verkeerd. Vooral door de erg leuke gids die we hebben, vinden we het museum een echte aanrader.
De bus maakt op de terugweg nog een korte stop bij een benzinepomp voor chips en dergelijke. Gelukkig maar, want op het menu staat vissoep. Kortom: zelfs ik eet alleen gekookte aardappels als diner.
's Avonds weer kampvuur zonder vuur, maar nu gelukkig wel heel veel in het Engels. Het is heel erg gezellig en tot laat blijven we in de bar zitten, voor we weer onder het zeil kruipen.

Dag 7

(woensdag 30 juli 1997)

Weer vroeg opgestaan en opnieuw ga ik naar Stockholm, maar nu met de eigen troop. Alleen Fia gaat niet mee; die is erg ziek en gaat zelfs naar huis. Wij zitten een uurtje in de bus en samen met, opnieuw, Niklas duiken we de stad in. We lopen en kijken wat rond en gaan weer bij het wisselen van de wacht kijken.
We lunch ergens in het centrum en gaan weer met de boot naar de Wasa. Deze keer hebben we een veel minder leuke gids, maar omdat we met de hele troop zijn (zelfs de Zweden volgen de Engelse gids; wel zo gezellig met z'n allen) hebben we wel heel veel lol. De film in het museum was ook best aardig. De busreis terug slaapverwekkend.
Op het kampterrein aangekomen steken we direct het vuur aan om eten te gaan koken. We eten rijst met saus, maar zonder kool, want daar zitten vitaminen in (zelfs de Zweden raken er zo langzamerhand van overtuigd te raken dat die slecht voor je zijn).
Na het eten naar de bar, waar het weer heel gezellig is, zodat we laat naar bed gaan.

De patrouille van Jan.

Dag 8

(donderdag 31 juli 1997)

Om zeven uur opgestaan en eerst even in het meer wezen zwemmen. Johan en Dave en nog een aantal andere mensen doen dit iedere morgen. Word je lekker schoon van. Aansluitend even met alleen de Nederlanders koffie met crackers eten.
Na het ontbijt gaan we met onze patrouille naar de leer-bewerk-workshop. Het is erg warm, maar desondanks maken we allerlei dingen van leer. Zelf produceer ik een houder, voorzien van een stempel met het kamplogo, voor ons kompas. Als die af is ben ik best wel een beetje trots op dit kunstwerkje.
Na de lunch spelen we volleybal en aansluitend is er een gardenparty; een klein feestje voor alle internationale gasten, met een heleboel overheerlijke typisch Zweedse gerechten. Na dit feestje wat zitten kletsen en daarna de overheerlijke spaghetti van BP-junior (een teamlid van onze troop, die erg aardig en behulpzaam is en dus ook nog lekker kan koken). Later op de avond was er een Rover-kampvuur (Rovers zijn Scouts in de leeftijd van ongeveer 12 tot 15 jaar), maar helaas ging alles weer in het Zweeds, dus halverwege zijn we maar naar de bar gegaan. Nog later op de avond met een groepje, waaronder Niklas met gitaar, zitten zingen. Een heerlijke avond!

Dag 9

(vrijdag 1 augustus 1997)

Opnieuw vroeg opstaan en gaan zwemmen, Daarna koffie en crackers met kaas en aansluitend ontbijten met de eigen troop. De rest van de morgen hebben we doorgebracht met het proberen te bakken van een appeltaart op houtvuur. Het resultaat zag er prachtig uit, maar smaakte helaas een stuk minder. Dat mocht de pret niet drukken; we hebben een hoop lol gehad,
Na de lunch, worstjes met zoet brood, werd het tijd voor de marketday. De poffertjes, die wij als Nederlanders hadden meegenomen, waren een groot succes: heel veel Zweden hebben ze gekocht en geprobeerd. Een flink aantal kwam zelfs nog vaker terug. En zo is er aardig wat geld verdiend voor het goede doel.
Ook verder waren er heel veel (leuke) activiteiten, waarbij vooral de water- en modderactiviteiten succesvol waren; natuurlijk niet in het minst door het mooie weer. En verder natuurlijk de dishwashing-cowboys en de foto van Hanneke en Jan op Internet (wat toen nog vrij bijzonder was).
Om een uur of vijf was het afgelopen en na zwemmen en koffie drinken weer eten: bbq-vlees met aardappels en saus. Ondertussen erg veel lol gehad met een stel Zweedse meisjes, die weigerden te geloven dat ik uit Nederland kwam. Af en toe wat Zweedse woorden er doorheen maakten het natuurlijk helemaal niet geloofwaardig.
Na deze grote lachpartij was er weer internationaal kampvuur, met te weinig Engels. Dan maar naar de bar met de Nederlanders en daar een kop koffie drinken. Later alvast wat spullen opgeruimd en daarna weer naar de bar. Heel laat naar bed en doordat ik last had van een loopneus slecht geslapen.

Ons Nederlandse contigent.

Dag 10

(zaterdag 2 augustus 1997)

Om zes uur werden we gewekt om, na een snelle kop bij Johan en Anne-Marie gedronken te hebben, alles te gaan afbreken, opruimen en inpakken. Dat gaat redelijk snel en zo rond negen uur lopen we in een ketting het hele Rover-veld na op afval. Zelfs de kleinste stukjes hout worden daarbij opgeraapt.
Na de sluiting om tien uur een vrij emotioneel afscheid van een heleboel mensen (onze troop is een echt team geworden de afgelopen week) en dan richting bus. Die vertrok om twaalf uur en een uur later waren we weer in Stockholm. Op het station zaten een bank en tourist-information, maar bij beiden was het heel erg druk. Dan maar met de laatste kronen een strippenkaart gekocht (ja, ja: die hebben ze in Zweden ook) en naar het Scoutinggebouw, waar we vorige week ook hebben geslapen. Als we daar arriveren zijn William en Monique er ook al.
Eerst douchen bij de YMCA en even boodschappen wezen doen, om zodra we terug zijn noodles te eten. Verder hebben we 's avonds niet veel bijzonder meer gedaan dan een spelletje spelen, koffie drinken, naar de radio luisteren en chips met cola consumeren. Vanwege de vele muggen gingen we vroeg naar binnen om vermoeid de slaapzak in te duiken.

Dag 11

(zondag 3 augustus 1997)

Na eindelijk weer eens samen een nacht in de slaapzak te hebben doorgebracht stonden we vrij laat op. William en Monique waren inmiddels al richting Nederland vertrokken en na het ontbijt namen wij de metro naar het centrum. Daar eerst maar eens geld gehaald.
We brachten de dag door met regelmatig wat eten en drinken, winkelen, kijken naar oude gebouwen of zomaar ergens wat in het gras liggen. Stockholm is gewoon een prachtige stad, met heel veel oude gebouwen in allerlei aardekleuren. En omdat het zonnetje scheen lijkt alles nog mooier dan het al is; kortom: we amuseerden ons prima.
Na het avondeten (kebab) en een kop koffie gingen we rond een uur of acht naar het Scoutinggebouw. Vrijwel gelijktijdig arriveerden Niklas en we spraken af een uur later naar de stad te gaan. Wij gebruikten de tussenliggende tijd om te douchen en even lekker buiten te zitten. Al snel arriveerde Niklas, samen met een vriend, die vrijwel geen Engels sprak. In de stad deden we een flink aantal kroegen aan, maar de meeste waren dicht. Enfin, we dronken het duurste bier uit ons leven en zo rond half drie waren we terug, om snel te gaan slapen.

Dag 12

(maandag 4 augustus 1997)

Om half negen luisterden we naar de wereldomroep, ontbeten en gingen weer met de metro naar de stad. Eerst maar eens een wasserette opgezocht en toen alle spullen schoon en droog waren, hebben we alles in een bagagekluis gelegd. Vervolgens zijn we in het ondergrondse middeleeuwse museum geweest. Leuk ingericht, maar erg statisch.
Na de 'vette' lunch met de bus naar het Wasamuseum geweest. Voor mij de derde keer, maar Hanneke wilde de film ook graag een keer zien, en ik vond het absoluut geen straf om nog een keer terug te gaan.
Ook ons volgende bezoek was weer een museum: het biologiemuseum. Allemaal opgezette beesten, maar wel leuk neergezet. Vervolgens naar Skagen, naar een hele leuke dierentuin. Weinig verschillende dieren, maar wel heel erg mooie ruime verblijven. Verder nog even door het tabaksmuseum gelopen (handig zo'n museumkaart) en daarna naar het aquarium. Prachtig om te zien met onder andere een stuk regenwoud.
Daarna werd het tijd om naar onze ontmoetingsplek te gaan. We zouden namelijk uit eten gaan met Niklas en z'n vriendin. We gingen naar een groot gebouw, met daarin allemaal verschillende restaurantjes (keukens). Iedereen kan dus iets naar z'n eigen smaak halen en dit toch gezamenlijk opeten. Een leuk systeem (en in 2001 ook op Schiphol geïntroduceerd hebben we gezien). Het eten was erg goed en niet duur.
Na nog een kopje koffie namen we afscheid en zijn we nog even met de lift naar boven gegaan, om te genieten van het uitzicht over Stockholm. 
Na nog een ijsje gegeten te hebben namen we de metro terug en na nog een drankje werd het weer tijd om te gaan slapen.

En zoals in de inleiding al vermeld is, werd deze vakantie vervolgd door het wandelen van een gedeelte van de Hoglandsleden (een lange afstand wandelpad in Zuid-Zweden). Wil je daar meer over lezen, klik dan hier.

Of anders:

Terug naar overige vakanties.

Terug naar de startpagina.