Pieterpad (4)

Maar waar het kon, heb ik het met de auto gedaan. Ik heb stapvoets over allerlei akkerwegen gereden, alleen om de oriëntatiepunten te noteren. (Toos Goorhuis; één van de twee maaksters van het Pieterpad)

In de periode 1992-1996 hebben Jaap, René en Jan het Pieterpad gelopen. Heel Nederland van zuid naar noord; zo'n 480 kilometer in vijf 'sessies' van vier dagen. Een echte aanrader voor de mensen die Nederland eens willen zien. Er is zelfs een boek geschreven (door Jaap) over onze wandeling. Zie ook: http://www.wandelaar.nl/.
Hieronder het vierde deel van het verslag van die wandeling, die begon als een gewone wandeling en uitmondde in een soort levensdoel met vrienden voor het leven.

Wil je eerst deel één lezen klik dan hier, voor deel twee klik hier en voor het derde deel klik hier.

Dag 1 (13)

(donderdag 19 oktober 1995)

26 km

Het is gelukkig weer zo ver: we gaan Pieterpadden. Om tien voor zeven neem ik de trein op Schiedam en samen met René neem ik de intercity naar Utrecht. Daar stappen we over op het voorste treinstel en treffen we ook Jaap aan. We kunnen blijven zitten tot Holten; niet-roken want Jaap is ook deze keer gestopt met roken. 
Het is redelijk mooi wandelweer: bewolkt en af en toe zon. In Holten lopen we direct de Holterberg op en daar drinken we koffie met kersenvlaai (blij dat ik hier geweest ben, nu weet ik tenminste waar ik me niet thuis voel schreef Jaap hier in het gastenboek). Op het volgende stuk route voelden we ons wel thuis: prachtige bossen, alleen komen we wel heel veel (Pieterpad) wandelaars tegen. De sfeer zit er weer goed in: het lijkt wel of we gisteren nog met elkaar liepen.
We lopen redelijk door en houden af en toe een korte pauze om wat te eten en/of drinken. Vrijwel de gehele dag lopen we in het bos en zagen heel veel paddenstoelen. De ene nog mooier en groter dan de andere. Na een paar kilometer polder halen we water en gingen daarna een natuurgebied met heel veel heide en juniperessen op. Na een kilometer zagen we een prima kampeerplekje en besloten daar te blijven. 
René had voor de ingrediënten voor de avondmaaltijd gezorgd: rijst, pinda's, pindasaus en gehaktballetjes. Best lekker; zeker toen we ook nog een appel als toetje kregen.
Al voor zeven uur doken we de tent in en gingen zeer vroeg slapen.

Dag 2 (14)

(vrijdag 20 oktober 1995)

26 km

Vanmorgen stonden we al voor zeven uur op en na ontbijt en spullen opruimen liepen we voor acht uur. Het eerste stuk over de Lemelerberg was erg mooi, alleen na ruim een kilometer waren we op een plek waar we gisterenavond ook al waren... We hadden een rondje gelopen en een afslag gemist. Bij de volgende poging ging het wel goed en na een uurtje waren we bij een café, wat helaas nog gesloten was. Dan maar op het terras zitten en een half uurtje later zelf koffie zetten. Vlak voor we weer op pad gingen begon het te gieten, dus de regenpakken konden aan. Gelukkig was dat maar voor even en later op de middag ging de zon zelfs schijnen.
We liepen heel veel door bossen, maar we vonden niet alle stukken even mooi: sommige stukken waren erg kunstmatig om te zien naar onze smaak.
Rond vier uur waren we in Hardenberg en vanuit een telefooncel belden we Jan en Zwaantje (hele goede vrienden van mijn ouders). Die woonden zo'n 100 meter verderop bleek, maar Jaap wees de weg en dus liepen wij er wat langer over en was Jan zelfs naar ons gaan zoeken. Natuurlijk kregen we direct koffie en werd ons gelijk aangeboden om een hapje mee te eten. Jaap vroeg (op een tactisch niet helemaal gelukkig moment) om de tent te mogen opzetten in de tuin en ook dat mocht. 
Na de heerlijke macaroni zetten we de tent op; en dat paste echt precies, liepen een rondje, belden m'n vader om het te feliciteren met z'n verjaardag en dronken daarna nog een kop koffie. Zonder de familie overigens, want die waren naar een verjaardag.
Al om half negen doken we de tent in, dronken nog wat apfelcorn (10; volgens de berekening van Jaap), aten de borrelnootjes op en gingen om half tien slapen. 
De dochter des huizes zal wel vreemd hebben opgekeken toen ze 's avonds thuis kwam en er opeens een tent in de tuin stond...

Je komt door alle denkbare landschappen van Nederland.

Dag 3 (15)

(zaterdag 21 oktober 1995)

29 km

Om kwart voor zeven stonden we op en toen de tent was afgebroken ontbeten we met een kopje thee en boterhammen bij Jan en Zwaantje binnen. We bedankten ze hartelijk voor de gastvrijheid en al voor acht uur liepen we door Hardenberg via een hele leuke weg. Bij de bakker kochten we nog een kruidkoek voor thuis en onder het genot van een zonnetje liepen we het stadje uit.
Na een paar kilometer stopten we voor koffie met kruidkoek en vrolijk liepen we verder naar Gramsbergen, waar we een bezoek wilden brengen aan ''het enige echte Pieterpadcafé''. Dat was gesloten; zaterdagmorgen om elf uur. Toch niet echt een vreemde tijd voor wandelaars?! Enfin, dan maar een klein stukje terug lopen en ergens anders koffie met appelgebak nuttigen.  ''Het enige echte Pieterpadcafé'' heeft voor ons afgedaan.
De volgende negeneneenhalve kilometer naar Coevorden liepen we in één stuk door en we zagen nu veel minder bossen, maar vooral weilanden met bossages. In Coevorden aten we patat met, in mijn geval, een halve kip en ondertussen speelde de drumband bekende muziek.
Na nog een rondje door het centrum stapten we flink door naar Dalfsen en toen we bij de eerste boerderij onze tent mochten opzetten waren we erg blij. Toen de tent stond dronken we een kop oploskoffie en daarna nuttigden we onze avondmaaltijd: rookworst met borrelballen. Om de één of andere duistere reden haperde de brander een beetje, dus echt warm was het eten niet.
Inmiddels was het zo koud geworden dat we de tent inkropen en daarna dronken we nog een speciaalbiertje en nog later wat beerenburg. En dat was beslist niet de enige reden waarom onze gesprekken vandaag weer erg ''diep'' gingen. Vooral geloof is een prachtig gespreksonderwerp in ons kleine gezelschap.

Geen commentaar.

Dag 4 (16)

(zondag 22 oktober 1995)

12 km

Om een uur of zeven werden we wakker en buiten was alles wit; het had flink gevroren. Een kop thee warmde ons weer wat op, alleen bij het oprollen van de tent kregen we ontzettend koude handen. Natuurlijk was het prachtig wandelweer en een uurtje later stapten we weer verder; genietend van ons mooie landje. Na een paar kilometer hielden we een korte stop en iets over half elf waren we in Sleen.
Daar even op de bus gewacht en om kwart over elf waren we in Emmen. In de stationsrestauratie twee koppen koffie met appelgebak genuttigd en daarna met de railhopper naar Zwolle. Onderweg heel veel bekende plekjes gezien. In Zwolle moesten we een kwartiertje wachten; gelukkig was de Free Recordshop open.
Met de intercity naar Utrecht en daar de traditionele honkiburger gegeten. Afscheid genomen van Jaap en samen met René met de ICIII naar Rotterdam. Daar zegden ook wij elkaar gedag en om tien voor vier was ik weer thuis in Schiedam. Lekker (na)genieten van het terug (en weggeweest) zijn!

Klik hier om het slot van deze wandeling te lezen.

Terug naar hikes in Nederland.

Terug naar (wandel) vakanties.